Te vroeg ?

Zou iemand het me kwalijk nemen dat ik al een tijdje voor het echte einde van 2006 het jaar "uitdraai" ? Op de Winterfoor in Antwerpen stond zo'n mooi reuzenrad dat ik dat een heel geschikt symbool vond voor wat gaat en wat komt - nu eens heel hoog de hemel tegemoet en dan weer terug met beide voeten op de grond ...


En zo hang ik aan de gondels van het reuzenrad mijn allerbeste wensen voor al wie mijn blog volgt , en voor allen die hen dan weer lief zijn vliegen er ook wensen mee !

Tot volgend jaar, en tot volgende blog !

Bonanza

Zoals beloofd hierbij een recensie van wat ik deze week mocht meemaken in het STUK in Leuven : de nieuwe voorstelling uit de Holoceen-cyclus van Berlin - zie link - Bonanza genaamd naar het nu piepkleine dorpje met die naam in Colorado (USA).

Daar "onzen" Tom hiervoor alle geluidsopnames ginder hoog in de Rockies ( 3.000 m boven de zeespiegel) had gemaakt, mocht zijn trotse pa mee naar de première - en hij is er nog "wreed van gepakt" - de trotse pa ! Als Berlin bij jullie in de buurt hun voorstelling komen presenteren, mis ze niet ! Wie mij een beetje kent weet dat ik niet zomaar voor elk karretje ga staan om het voort te trekken, en goede wijn behoeft geen krans, en superlatieven zijn er om gebruikt te worden, en worden weleens misbruikt, geloof me maar : a great time is guaranteed for all ! Ik ga het niet hebben over de technische hoogstandjes, over de perfekte montage, over de diep-menselijke onderhuidse spanningen, over het verbluffende landschap ... ik besluit met een paar woorden : GA KIJKEN.

Out of Pijnpittendorp

... and in Belgium !

Juist maar om even te melden dat er voor het ogenblik grootse werken aan de gang zijn in de toekomstige woonst van Tom, Sofie en Corto, werken waar wij toch een beetje wilden aan bijdragen. Vandaar dus bovenstaande titel.

En dat deze boodschap kort zal zijn is een gevolg van twee dagen gaten vullen met plaaster, andere gaten kappen, bedradingen recht desgevallend scheef trekken, verf afbranden en met hoekprofielen en andere voor mij niet zo alledaagse elementen aan de slag gaan. Nee dan maar dadelijk een glaasje rode wijn, en morgen op tijd om Corto naar het kinderdagverblijf te brengen. Sofie is aan de slag met Piazzadell'Arte, en Tom heeft zijn dag gevuld met de voorbereiding van de voorstelling van "Bonanza", nieuwe performance van het gezelschap Berlin -morgenavond in première. Daarover meer in een volgende blog - ik kan de première "meepikken" morgenavond in 't Stuc in Leuven, jullie hebben recht op een verslag!

Frisse groeten vanwege Peterpijnpit !

Nog ... en al !

Dit zal niet de eerste keer zijn dat ik een eigenaardige titel gebruik, maar 'k vind zelf dat deze hier toch wel vooraan in het rijtje mag staan.
De verklaring is nochtans heel eenvoudig : de yuccas staan "nog" in bloei, ook al zal het niet lang meer zijn, want de vorst is in het land. En de rozemarijn bloeit "al" !

En daar ik zowel de grote als de kleine vreugdes graag meedeel krijgen jullie een portretje van beide schoonheden.

Gezien...

... er bij de vorige blog een opmerking over de scherpte van het beeld van het muurtje kwam, en we altijd proberen onze lezers ter wille te zijn,
... het al een week geleden is dat er nog nieuws uit Pijnpittendorp kwam,
... het ook tijd wordt om ons aller Hooggeprezen Aloysius Primus even te herinneren aan de naderende vijftiende dag van de maand december
... deze namiddag de zon tenminste op een deel van het muurtje haar stralen liet schijnen - ze zit zo laag op de horizon in deze tijd van het jaar dat ze het hele muurtje niet bestrijken kan -
... ik verder geen groot nieuws te melden heb dan dat ik volgende vrijdag alweer Belgranië bereiken zal met het vast voornemen mijn zoon Tom bij te staan in de aanpassingen aan zijn woning,
... dit alles, besluiten we met een hartelijke groet aan alle lezers waarbij de hoop uitgesproken wordt dat ze het speelgoed dat de Heilige Man vorige week zeker bezorgd heeft nog steeds weten te waarderen.

Het muurtje.

't Is zo goed als af, het muurtje. Tenminste wat je er kan van zien - er moeten achteraan rechts nog wel wat steentjes bij om aan te vullen, maar die merk je niet tenzij je er met de neus boven gaat staan - en dat doen we vandaag niet : het regent namelijk - 't is grijs weer, er valt nat, de aanplantingen moeten dus niet gegoten worden, ook al weer een reden om tevreden te zijn ! De donkere dagen blijken dus toch in aantocht ... maar over een drietal weken beginnen de dagen weeral te lengen en er staan ons ook een paar feesten te wachten - we blijven dus optimist !

Stenen...

... zijn er nogal wat nodig voor het "werkje" waar ik me de laatste dagen aan wijd - onafgezien van maaltijden maken, wassen en strijken, zo nu en dan de vloer schoonmaken, want kunnen we dat werken noemen ?

Op het bijgaand beeld krijgen jullie er zowat een idee van : daar de "plage" van het zwembad reikt tot aan een hellinkje, dat niet echt "afgewerkt" kan heten, vond ik dat er dan best een muurke kon komen. En ik maar wachten tot het kwam !
Na lang wachten, en toch geen resultaat, ben ik begonnen er zelf eentje te stapelen, op de wijze die hier al honderden jaren beoefend wordt, en wat resulteert in een "restanque", zijnde een koud gestapeld muurke ! Koud in de betekenis van "zonder bindmiddel". Zowat overal in de heuvels en bossen, langs velden en wijngaarden vind je die, dus ze passen wel echt in het landschap - alleen verplaatsen doen ze zichzelf niet, wat ik voordien ook dacht ! En kabouters heb ik ook nog niet ontmoet, dus op hun hulp reken ik ook al niet meer. Met wat geluk , enig doorzettingsvermogen, goed weer en zonder ongelukken of andere tegenslag zou het tegen het einde van de week af moeten zijn - en dan krijgen jullie er nog een foto van !

Tot dan !

Wél foto's !

Maar geen van mij deze keer. Ga kijken op de blog die Michiel Hendryckx via De Standaard op het net zet ! Wie hem en zijn beelden nog niet kende : VOORTREFFELIJK ! Niet te missen !

Geen foto's ...

... vandaag - alleen een woordje om tot lezen aan te zetten - een woordje ? Nee, een titel : "De schaduw van de wind", een auteur : " Carlos Ruiz Zafon" en , wat mij betreft, spanning , leesplezier, werkelijk ten zeerste aan te bevelen.
Maar misschien hadden jullie het boek al gelezen ... en waren jullie al op tijd gaan slapen, wat mij de laatste dagen een beetje zwaarder dan gewoonlijk viel, daar ik eigenlijk het einde van het verhaal wou kennen !

Nu al twee...

.. sabelsprinkhanen, deze morgen op de bloeiwijze van de yucca , die hier éénmaal in de lente bloeit, en een tweede maal in de herfst. De beestjes moeten het daar best naar hun zin hebben, vermoed ik, ze lieten zich gewillig benaderen.

Wat meer détails : van kop tot staat , maar zonder het "zwaard", zijn ze toch wel een centimeter of zeven lang. Dat zwaard is trouwens een legboor om eitjes in de planten te deponeren, en het zijn dus duidelijk de vrouwtjes die hiermee zijn uitgerust. En wat ze eten ? Ook al weer planten - wie weet zelfs de bloemen van de yucca's ...

.

Zei iemand "Herfst" ?

Na een zoveelste zonnige dag , en ook wel een nacht waar toch een beetje regen naar beneden kwam, is de vraag uit de titel er één die gesteld mag worden. De zon doet nog goed haar best, ook al zit ze heel wat lager op de horizon, wat meebrengt dat ze het zwembadwater niet warmer dan 17 graden krijgt, goed voor twee keer rondzwemmen en me dan rap afdrogen ... En toch twijfel ik nu en dan aan het seizoen , zoals een dag of twee terug, toen de sabelsprinkhaan zich ergens op één van de bloempotten kwam zetten, en gewillig poseerde voor een mooi portretje. Die krijgen we normaal maar alleen in de zomer te bewonderen...


Anderzijds kwam ik deze namiddag hier in de buurt toch wel echt duidelijke herfstboodschappers tegen in de vorm van een verzamelingske padde-n-stoelen, waarbij de vraag hoort : moet die "n" er tussen , of niet ? Zo rood-en-wit als die van Marco waren ze niet, maar ze stonden echt wel elegant te wachten ... waarschijnlijk tot straks de everzwijnen er komen van snoepen ! Maar misschien zijn ze ook wel oneetbaar, zelfs voor wilde varkens, en in ieder geval, ik waag me er niet aan, kwestie van niet voor een everzwijn door te gaan , je weet maar nooit gezien het ongelooflijk hoge aantal jagers die hier voor het ogenblik door bossen en velden trekken...

Herfstwerk II

Ziedaar wat ligt te wachten ! Na een voorspoedige reis, zoals dat heet, na vliegtuig, bus, trein, en taxi met een paar uurtjes Nice tussen 2 en 3 vond ik alles zoals het was blijven liggen - geen kabouters die het werk gedaan hadden, was me dat verschieten !
Dus wordt het morgen en waarschijnlijk ook nog overmorgen "uit mijn kot komen" om al die blokken gestapeld en geborgen te krijgen. De mistral waait vandaag flink, morgen blaast hij allicht ook nog, en over een dag of drie verwachten we twee evenementen , het ene al leuker dan het andere : regen voor donderdag voorspeld, en woensdag Aloysius Primus' in bloedvorm ! Gegroet jullie allen !

Herfstwerk.

... is de winter voorbereiden. En trouwe lezeressen en lezers zullen zich nog wel herinneren dat ergens in de zomer er hier een oude trouwe pijnboom gesneuveld is, waarschijnlijk van ouderdom gestorven, want de Aleppo-den wordt niet zo erg oud. Het opruimen van takken en takjes had al enige tijd in beslag genomen, deze week is het serieuze werk begonnen : sneetjes afzagen, die dan weer gekliefd kunnen worden - gelukkig heeft één van mijn buren hier me aan het nodige gereedschap geholpen : eeen kettingzaag met een blad van zowat tachtig centimeter, een koppel getorste spieën en een voorhamer waar ik al stijve armen van krijg als ik er te lang aan denk ... maar ja, als ik deze en volgende winter mijn living met een lekker houtvuur wil leefbaar en gezellig maken, dan zit er niks anders op dan : zagen en klieven ! Het is niet de bedoeling van de hele stam "vuurbestemd" te maken, ik ben van plan van het bovenste stuk ( zie foto) zo te gaan bewerken dat de kinderen deze zomer er een pracht van een klimobject aan hebben - meer daarover later, als zagen en klieven gedaan zijn !





Tussen haakjes, deze week is er sinds héél lang weer regen gevallen, wat me niet weerhoudt van toch nog alle dagen tenminste één keer een zwemtochtje te maken , met een heerlijk tintelend vel als ik het water verlaat - heel lang zal ik dat niet kunnen blijven doen : volgende week een bezoek aan Belganistan ! Wie weet ontmoeten we elkaar daar !

Oktober in de Var

... is een heerlijk wandelseizoen - meestal dan toch. Vorige zondag hebben mijn vrienden Marie-Louise en Herman die vlakbij, in Carnoules, verblijven hun vertrouwen nog eens in mij gesteld voor een voor hen nog onbekend stukje Var. Wij naar het Lac des Escarcets, ooit in een vorige blog al eens getoond.

En waarschijnlijk hebben zij wel gedacht op een bepaald ogenblik dat ik hen mee naar de brousse in Midden-Afrika geloodst had , Olifantsgras groeit niet veel hoger dan het riet hier ...


Morgen gaat het nog eens naar de Sainte-Victoire - zou ik mijn GSM maar meenemen zoals Herman doet als hij met mij op stap "mag" ?



P.S. Aloysius I - laat ons niet te lang meer wachten op een nieuw pauselijk schrijven !

Les Voiles de Saint-Tropez

Bovenstaande titel verwijst niet naar wat sommigen zouden kunnen denken naar de Sluiers van een Heilig Man, maar naar de jaarlijks weerkerende zeilweek voor wat we maar gemakkelijkshalve "klassieke zeiljachten" zullen heten.

Steeds begin oktober, niet steeds met wind, niet steeds met goed weer, maar altijd met de mooiste zeiljachten ooit - er zijn exemplaren bij die meer dan honderd jaar geleden getekend en gebouwd werden.

En nu het weer zonnig en helder is, en "Little Red Honda" gevuld met benzine , naar de baai van St-Tropez deze namiddag. Eerst naar het hoog boven het stadje gelegen Gassin voor een panorama, en dan naar beneden naar de waterkant voor een paar portretjes.

Misschien rijd ik morgen nog wel eens terug ...

Vreemd bezoek

... is er hier geweest ! Na het bekijken van de foto's die één van mijn goede vrienden hier op de harde schijf had achtergelaten heb ik moeten vaststellen dat hij behalve zijn Engelse neven en hun dames ook nog een vreemd wezen heeft geïntroduceerd in Pijnpittendorp, en meer bepaald bij mij "daar waar vliegende mieren op de gevel hun naam vinden" ...







Wees niet verbaasd als deze "creature" - spreek uit 'krietjer' - ook bij jullie ergens de kop opsteekt. Laat me jullie wel even geruststellen : het is werkelijk niet gevaarlijk !

Langs koninklijke wegen...

... liepen gisteren drie "bedevaarders" naar de Grot van La Sainte Baume. Daar waar ooit "Le bon Roy René" het graf van Maria-Magdalena vond, en zo de pelgrims terug naar de Provence bracht, iets waarvoor zijn tijdgenoten hem zeer dankbaar waren, want pelgrims hebben ook wel eens honger en dorst.

Na deze plaatselijke vorst kwamen nog andere Koningen het graf en de grot bezoeken, grot die ik in maart niet opgezocht had , want de dagtocht van Signes naar La Sainte Baume was behoorlijk zwaar geweest. Dus moesten we dat maar eens een andere keer doen, en ziezo : de klus is geklaard. Nu nog de foto's doorsturen en dan kunnen jullie lezers mee !

Vroarrrr

... deden de motoren van de motards die hier vandaag voorbij kwamen : de Dark Dog Moto Tour had onze baan van Pignans naar Flassans gekozen als verbindingsweg naar ergens noordelijker voor een "spéciale" ,ik vermoed nabij Cotignac.

En gezien Signore Spaghetti in het rijden per motor een oplossing voor files ziet ... en nog wel enkele lezers zich regelmatig op twee wielen voortbewegen, al dan niet gesteund door een "moteurke", vonden we dat we jullie dit beeld niet mochten onthouden.

Naar Porquerolles

... met de boot vanuit La Tour Fondue, een klein haventje zuidelijk van Hyères, is geen cruise, maar het eiland is een echte belevenis. Heel wat exotische bomen, geen overrompeling van toeristen, mooie panorama's , in één woord : genieten, voor wie van natuurschoon houdt.
Samen met Wouth en Annie uit Kapellen, vrienden van al heel lang, en hun neven uit Engeland wouden we jullie dit laten mee-delen - volg de gids dus maar via de foto's !

... Blogger wil het vandaag blijkbaar moeilijk maken om foto's door te sturen - dat wordt werk voor morgen want we "moeten" gaan eten in Besse-sur-Issolle !

Stoefen

... moet ook al eens kunnen, en zeker met een kleinzoontje dat nu al aan zijn nautische opleiding bezig is - het spreekwoord indachtig van de appel en de boom bereiden Corto en zijn papa Tom zich al stevig voor op verre tochten te water. Water ? Dat heeft deze nacht hier de tuin goed nat gemaakt, en ook nu vallen er buien. Zoals eerder gemeld zijn de wijnboeren niet echt ontevreden : omwille van de regen worden de druiven wat voller met sap, waardoor de suikerspiegel ietsje daalt, dus ook het toekomstig alcohol-gehalte. En daar de trend naar wat lichtere wijn zich meer en meer doorzet heeft de natuur dat blijkbaar begrepen. Vooral de rosé gaat die kant op, ook wat betreft kleur zijn lichtere tinten zeer in trek - maar over de nuances ga ik me niet uitspreken - wie zowat rood-groen blind is zoals ik doet best geen verklaringen wat dat betreft ! Beste groeten jullie allen, profiteer van wat komt, en vergeet wat niet zo leuk was.

Wandelen

... als voorbereiding op het vervolg van mijn tocht richting Santiago de Compostela begint stilaan beter te gaan. De teen-perikelen lijken "de goede weg" op te gaan , stilaan moeten we dus maar eens gaan denken aan het verder zetten van mijn tocht.

En daarom dit prentje : Op tocht in de Plaine des Maures , tegen de avond na een kilometer of drie rond het Lac des Escarcets hier een beetje ten noorden van Pijnpittendorp. Vrienden , logées en een paar honden liepen mee, en er was nog zon om voor licht te zorgen.

Cuisine d'été

... heten ze hier de al dan niet gesofistikeerde inrichting om buiten te koken. En vandaag was er hier een lieftallige logée die ervan gebruik gemaakt heeft om alle gasten te vergasten (excuseer deze verschrikkelijke rijmen) op een misschien niet echt zomerse traktatie ... maar o zo lekker de pannenkoeken die Eva bakte !


En tot slot , groeten voor jullie allen, dichtbij of veraf vanuit Pijnpittendorp waar het vanavond enkele druppels regent - de wijnboeren hopen dat het zo een hele nacht doorgaat , dan hebben ze wat meer "jus" ... een volgende keer uitleg zonder tekening !

Gast-blogster R-mieke

... zorgde voor overtuigende beelden : zo ziet het er hier in de buurt van Pijnpittendorp uit. Jullie krijgen een zicht op Bormes-les-Mimosas, ééntje van Cotignac vanuit één van rotswoningen , en twee van wat ook A-mieke ten zeerste interesseerde.








Veel commentaar van mijnentwege is hier totaal nutteloos, dus stuur ik jullie allen de beste en zonnigste groeten !

Duister ?

Eén correspondent vond het allemaal "duister" - al wat er in een vorige blog te vinden was ... Vandaar beide "... miekes" in een andere situatie , ergens in de rue Clémenceau in Saint-Tropez. En zoals uit het "beeleke" blijkt, niets gebeurt er dat het daglicht schuwt ...



Er volgen nog wel verduidelijkingen - morgen of overmorgen, of wanneer we weer eens tijd vinden ...

Die een dag later gevonden is, die tijd, ook al omdat we de brug maken : zaterdag niet echt gewerkt, zondag ook niet want dat mag niet, vandaag maandag moeten we een paar vallende sterren zien mee te pakken , en morgen is het hier ook feestdag , zoals in Aantwaarrepe is het hier ook moederkesdag - dwz. dat de blogger voor het eten zal mogen zorgen ...

En gezien het weer zal dat dan maar een soortement BBQ worden, het is meestal wat te warm om binnen in huis te koken...

Bezoek

... van Annemieke en Rozemieke - zoals zij zichzelf genoemd hebben. De eerste heet werkelijk zo, de tweede vindt het wel goed voor enige tijd. Wat hen hier bezighoudt, dat de ze zich goed vermaken, allerlei bijleren, regelmatig uitroepen "OOOOHHH da's schoooooon" zullen jullie wel merken aan de bijhorende foto's - van de hand van Ro.... En voor wie ze niet onder hun schuilnaam herkent, er is een portretje-in-volle-aktie bij !





De groeten blijven zonnig, het weer eveneens, de mistral blaast wat minder dan gisteren, maar helaas, er zijn toch weer branden in de buurt geweest - de combinatie mistral, droge vegetatie en onvoorzichtigheid/ domheid / kwaad opzet blijft haar tol eisen !

Op bezoek bij ...

... Jean Miotte, begenadigd schilder, illustrator, graficus, schrijver, en ... buurman. In zijn atelier loopt er elk jaar een tentoonstelling hetzij van zijn eigen werk, hetzij van mensen uit zijn omgeving, en het atelier op zichzelf, met de eromheen liggende tuin zijn alleen reeds absoluut de moeite waard.


Een paar weken geleden zocht ik hem en zijn wederhelft, Mevrouw D. Keeser, nog eens op ook al om te gaan kijken welk werk er te zien was, en 'k nam de gelegenheid te baat om er enkele foto's te maken, die jullie hierbij te zien krijgen.



Van het bezoek aan Saint-Paul de Vence samen met vrienedn en kennissen van Prova komt er wat later een verslag - alles kan niet in één keer gebeuren , en 'k moet jullie een beetje waterachtig maken, vind ik zo.

Beste groeten vanuit Pijn pittendorp, waar de rosé voor het ogenblik de dienst uitmaakt - de temperaturen zijn er naar !