De BdS...

... kennen velen onder jullie ondertussen om er op het terras een of andere versnapering, drankje of drankjes, grillade of salade te hebben mogen consumeren, in de buurt van de niet steeds klaterende fontein maar altijd in goed gezelschap.

Wat blijkt nu ? De Bar des Sports heeft sinds kort een eigen web-adres , en dus nodig ik alle lezeressen en lezers uit om eens een surftocht hierheen te ondernemen.

Adres ? www.brasserie-bardessports.com

Opgelet - als je te lang kijkt, ga je watertanden ...

Na de westenwind ...

... van vorige nacht en vanmorgen is de hemel helemaal schoongeveegd, de maansikkel klein maar fijn en de sterren echte lichtpuntjes ... helaas heeft de camera wel enkele seconden nodig voor die maansikkel, die wordt dan een beetje wazig en bijna een bol , mar toch blijf ik denken dat dit wel een prentje en een blog-met-groet waard is !

In de rozenhoek...

staan er behalve de gekweekte geurige rode rozen, ook wilde, maar al even welriekende hondsroosjes - de laatste bloeien niet erg lang, daarom stuur ik ze nu door naar jullie. En de geur moeten jullie er maar bij dromen ...

De ruïne - 2 -

Aangespoord door aandachtige volgers heb ik geprobeerd wat meer te weten te komen over de overblijfselen van wat ooit een groot bouwwerk moet geweest zijn, en voorlopig zullen jullie het met schaarse gegevens moeten doen .

Het gaat om wat er overblijft van een kasteel uit de dertiende eeuw, gelegen op de plaats die nog steeds Blanquefort heet, en wat er overblijft zijn stukken "courtine" ofte verdedigingsmuur tussen torens , en een stuk van de "donjon" bij ons meestentoren geheten als mijn geheugen me niet in de steek laat.

Volgens de site van Besse-sur-Issole ( de ruîne behoort tot die gemeente ) zou hier ooit een dame Blandine geboren zijn, leerlinge van een troubadour uit de Provence, Geoffroy du Luc.

Wanneer , en als, ik nog meer informatie vinden kan, dan komt die wel in een volgend blogje terecht. Nu is het ongeveer tijd voor een plonsje in het water !

De ruïne

... die je zien kan wanneer je van Les Aludes naar Flassans rijdt intrigeerde me al een hele tijd ... eigenlijk sinds er een jaar geleden serieus "gedébroussailleerd" werd, en je ze eindelijk kon zien ...





... en toen ik daarstraks naar boven reed met 'Little Red Honda" en aan de overkant van de baan Blanquefort zag liggen, was ik er bijna ...





... want langs de Chapelle Ste Agathe geraakte ik er niet, dus moest ik wat verder een pad proberen te vinden om bij de Middeleeuwse stenen te geraken ...





... stenen die daar nog staan als stille getuigen van wat ooit een plaats van rijkdom en macht moet geweest zijn. Die tijden zijn lang voorbij ...

Vliegende juweeltjes

... zijn ze alledrie, en dat ze op de dezelfde bloempjes hun honing komen halen, bloemen die het in mijn vrij wilde tuin het heel goed doen, dat is natuurlijk mooi meegenomen. Wat hun namen betreft, ik zal me moeten beperken tot gissen , in ieder geval heet de bloemrijke plant Centranthus ruber, daarvan ben ik wel zeker.




Knoopjeskruidparelmoervlinder is alvast de naam van nummertje een, de langste naam van het trio ...





... over de naam van dit Landkaartje heb ik een beetje twijfel ... ik kan "het kaartje" niet goed ontwaren, en hem op een speld prikken doe ik toch niet ...





... maar de laatste in het rijtje is dan weer beslist de Koninginnepage. En ze mogen alledrie nog dikwijls om brandstof komen !

Verrassend...

... mag je de naam van dit schip wel noemen ... een vrij recent gebouwde "pointu" die nu eens niet Lou Mistral of Fanny of Le Manchot heet ... kijk zelf maar eens goed !





En dat kleuren hier in het licht van de Méditerrannée nog beter dan ergens anders uitkomen wisten de impressionisten natuurlijk ook al.

Les Voiles latines in St Tropez

Vóór de regatta begon vanmorgen was er heel wat bedrijvigheid op " le Vieux Port" in Saint Tropez , ook al was niet iedereen even bedrijvig ... zoek de meest relaxte zeeman ergens in dit videootje !

Sssssttt...

Geluidsman aan het werk ... en daar horen geen piep- of klik- of miauw-geluidjes bij die mijn cameraatje meestal voortbrengt.





Tomix mocht ik volgen op zijn tocht langs het kanaal in Molenbeek als ik maar geen storende geluiden genereerde op een of andere wijze. En dus liep ik even stillekes over de straatstenen in Brussel als een jaar of twee geleden in de bossen van Alberta en Brits Columbia ...




In de tijdsspanne van 48 uur moesten hij en twee companen een kortfilm klaar hebben - de eerste voorstelling heb ik helaas niet kunnen meemaken, dat zal iets voor later zijn.




Hier stoorde het klik-geluidje van mijn Pentaxke dan weer niet ... nogal duidelijk !




En op dit terraske werden de hoofden bij elkaar gestoken, en ervaringen uitgewisseld.

Een late 1 mei-boodschap...

... maar met muziek ... uit Molenbeek !




... avec plaisir, dans les roooses, et dans les bégonias, tralala !