Antwerpse Handjes en Wilrijkse Wnter

De titel zal wel duidelijk zijn ... deze korte impressie op het einde van dit jaar neem ik te baat om alle lieve lezeressen en alle lieve lezers die ik zou vergeten zijn bij het presenteren van mijn beste wensen voor 2009 alsnog te laten weten dat ik alleman wil betrekken in de oude spreuk uit de Provence die iedereen wenst dat " het komende jaar niet minder zou zijn dan het vorige, dat het integendeel meer vreugde en plezier moge brengen ... "

alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5285908591989065778" />

Winterwensen

... worden nogal eens opgesmukt met mooie prentjes ... bij de mijne, die zowel een vreugdevolle Kersttijd, een spetterend Oudejaar als een Niet-te-verbeteren "Tweeduizendennegen" omvatten, heb ik dan ook bovenstaand winterlandschap gevoegd.

Voor eigen sneeuwfoto's van echte sneeuw is het wachten tot die eens vallen wil. En de glühwein halen jullie maar op de een of andere Kerstmarkt...

A bientôt !

Decemberzon en decemberzee

Na het natte weer van een paar dagen terug is de zon weer terug van de partij. En daar iets me naar Hyères trok, moest Yammeke me daar heen brengen.


En waar de zee aan de Oostkant van de weg naar Giens rustig kabbelde met amper een rimpeltje, was het aan de kant van L'Almanarre helemaal anders. Kijk zelf maar hoe december hier óók kan zijn.

Nat ...

... is het nog altijd - buiten dan weliswaar. Gelukkig hier binnen geen last van. Tussen gisteravond en vanmorgen kreeg de pluviometer weeral genoeg voor een rondje of twee pastis te slikken, en sinds ik hem leeggoot zo ergens rond tien uur deze voormiddag is er nogmaals een liter of tien per vierkante meter bijgekomen...




Nu het wat later in de namiddag geworden is blijkt er beterschap gekomen, en op aanraden van vriend Wouth ben ik dan maar eens naar de "never-ending-pool" gaan kijken. En zie , wat bleek ? Les Aludes in het dubbel - en dat voor hetzelfde geld !

Water...

... viel gisteren in grote hoeveelheden uit de hemel. Genoeg per vierkante meter om zowat dertig flessen pastis te voorzien van wat er behalve een ijsblokje ook nog bijmoet. Ook voor verlichting en geluid zorgde de weerman hierboven. Dat deze jongen niet dikwijls buiten gekomen is , dat spreekt vanzelf !




En vandaag is het gelukkig al wel wat kalmer geworden, maar gedaan met regenen is het nog niet ... het lijkt wel Belgarije deze dagen ...

Het blauw van EDF...

Daarstraks toen ik naar het dorp reed om een baguette en postzegels te halen viel dat blauw van de mannen die ons van stroom voorzien nogal op. Dat van Yves Klein in het Mamac is minder dikwijls te merken, en ik weet ook niet of EDF, de nationale (hoe lang nog ?) maatschappij voor stroomvoorziening dat blauw nog lang gaat blijven gebruiken, enfin , het was zowat het enige blauw vandaag, de hemel is grijs en de regen valt al meer dan twaalf uur uit de lucht, dus ... blauw van EDF in plaats van dat van de Var !



En wat die mannen daar aan het uitvoeren waren ? Een stuk luchtlijn van de stroomvoorziening moest worden uitgeschakeld, want ze vervangen die door ondergrondse kabels - enfin ze zijn er aan bezig, wat inhoudt dat er hier vlakbij nu al twee dagen een grote dieselgenerator staat te draaien om onze televisie en ijskast van stroom te voorzien.




Veel laten ze niet achter, ik dacht nog dat ze misschien een laddertje of zo zouden vergeten, maar nee, die worden na gebruik gedemonteerd en meegenomen voor een volgende klus.





Om te gaan "jutten" zal ik morgen of overmorgen na de regen nog maar eens naar de containers hier beneden wandelen ...

Na de zesde december ...

... hebben we niet veel tijd nodig om er al aan terug te denken ... aan die verwondering van het kleine ventje dat voor het eerst echt een Sinterklaas-morgen beleeft.



En al gauw na de verwondering is er de nieuwsgierigheid, en het al weten waarvoor al dat moois dienen kan ...




En zeggen dat er binnenkort kerstbomen in huis gehaald worden !

Stilzitten ?

Dat doe ik zo nu en dan ook wel, maar meestal is er hier om en rond het huis wel wat te doen. Een proeve hiervan ? Nog altijd omwille van het "brandgevaar in geval van bosbrand" en hier en daar om het terrein dan toch een beetje esthetisch en in evenwicht te houden moeten er ook wel eens enkele mooiere exemplaren sneuvelen. Warm krijg je er een paar malen van, zoals geweten; de warmte die je krijgt van een houtvuur is inderdaad "veel-vormig" - bij omhakken of -zagen, bij het in stukken zagen, bij klieven, bij vervoeren, en uiteindelijk ook nog eens bij opstoken. Om maar te onderlijnen dat ik nog niet veel kou geleden heb deze winter...

Badscènes...

... hebben jullie nog niet dikwijls mogen meemaken op mijn blogje.

Deze keer is het echt raak, en na een moment waarbij er maar één badgast was , bleek het water zo lekker dat al gauw een tweede amateur opdook. De pret kon dan ook niet op !

Aardbeiboom ...

... zo heet de Arbutus unedo in onze taal, ook al produceert deze struik, op de hellingen van Les Maures uitgroeiend tot heuse bomen, geen echte aardbeien. Op de eerste foto is een exemplaar van de vrucht te zien, nog niet rijp, dat is voor december of nog later, maar wel al mooi gevormd. Bruin-rood wordt ze ( Gegrinnik op de achtergrond ... Wie me kent weet dat van die kleurenblindheid wel ...). En of ze lekker is ? Hmm, lichtjes zoet-zurig en een beetje vezelig. De vogels in de tuin, en dan vooral de zwartkopjes zijn er wel gek op, dus veel krijg ik er niet te eten ...





Net als de laurier-sauce en de laurier-tin behoudt de arbutus zijn groene bladeren, wat voor vele kleine zangers een goede beschutting biedt. Het zal nodig zijn, de temperatuur begint te dalen richting nul graden, en met al het werk van de bosmaaier en de kettingzaag in mijn tuin is er een hoop minder gelegenheid tot schuilen. Ik vind het maar spijtig voor al de zangertjes, maar ja, de brandveiligheid vraagt erom.



Als de laurier-tin staat te bloeien komt daar ook een foto van, of twee misschien, spectaculair van kleur zijn de bessen van die hier inheemse struik. Tot dan dus !

Zondagnamiddagwandeling ...

... werd er door de scouts van Kapellen voor de 15de maal een herfstwandeling georganiseerd, in de buurt van hun lokaal en laat dat in de Wolvenbosstraat liggen ...



Het Wolvenbosch-domein, eigendom van de familie Kronacker beslaat zowat 110 hectares en is normaal niet te bezoeken. Een goeie reden voor mij om daarheen te trekken, op uitnodiging van Luc en Nancy die nauwe banden bleken te hebben met de organisatie.



Majestatische dreven, grote en kleinere gebouwen, weiden en vooral bossen, iets ten oosten van de spoorlijn tussen Antwerpen en Essen bleken meer dan een bezoek waard, en de ontmoeting met een oudleerling die heel het gebied als rentmeester beheert was een heel aangename "kers op de taart" voor mij.



Allicht zullen sommige lezers zich Pol T. nog wel herinneren - ook dank zij hem werd dit een heel leuke namiddag, en we hebben al afgesproken van er volgend jaar op de derde zondag van november weer bij te zijn !


Of er veel volk was ? Meer dan zeshonderd deelnemerskaarten werden aan de man gebracht, en de meestappende kinderen liepen mee zonder kaartje ...
Volk genoeg dus, en ook de nodige borreltjes, de bekers soep en de warme wijn zorgden voor de innerlijke mens, en voor het spekken van de kas. Alleman tevreden, en de penningmeester niet het minst !

Cake...

... gebakken door Tom, enfin ik heet het cake , maar eigenlijk is het Italiaanse Appeltaart. Als deze prentjes de goesting opwekken om ook zo'n lekkernij te bakken, dan moet ik verwijzen naar Tom's Blog, waar hij het recept ging/gaat opschrijven. En de referenties daarvoor : www.tomdewith.blogspot.com









Ik zie al uit naar de reakties en eventuele andere taart-recepten die hierop gaan volgen !

Van het zuidelijk front ...

... geen nieuws, daar ik me in noordelijker contreien bevind. Wie mijn blog redelijk frequent volgt zal wel weten dat ik niet echt met een zittend ... gezegend ben, dus wordt er hier in Belgarije ook nog een beetje rondgetrokken. Voor deze bijdrage een zoektochtje - zoek zelf maar eens uit waar volgende foto's kunnen gemaakt zijn ... In "comments" mogen suggesties neergeschreven worden !

Voor sommigen zal de naam "Pier Kloefe" allicht een hint vormen !



Waar Marco Polo herfstkleuren verzamelde, had ik het makkelijker : waar wij liepen moesten de kleuren niet eens bijeengebracht worden, ze lagen er voor wie keek.







En op dit plekje gaat het niet alleen om kleurtjes, kon ik er de geuren en smaken maar bijvoegen !

With a little help ...

... from my friends is er hier op Les Aludes een serieus open terrein verwezenlijkt. Kijk maar wat mijn vrienden Robert en nadien Pascal, in combinatie met zijn Greta, hier hebben gepresteerd ...



En zie hoe Pascal kleine hoopjes aanbrengt...


... die bij toverslag groter worden ...



en het resultaat mag gezien worden , ook al viel er wat nat uit de hemel.

Ijs-performance

Artiesten op bezoek

... en wat voor artiesten !




Geen Jan Fabre of Wim Delvoye kan die concentratie evenaren ...

...rfstbl...

Daar mijn goeie vriend Wouthje op zijn blog Ardea reeds de herfst heeft ingeluid, vond ik dat jullie ook recht hadden op een foto-impressie van wat dat seizoen hier allemaal "aanricht" ...

En daar ik zijn titel niet wou stelen moest ik maar wat anders dan die van hem bedenken. "Herfstbloempjes" had het kunnen zijn, maar de opeenvolging van medeklinkers in dat woord viel me op en zette me aan het denken. Eerste bedenking : "Zouden er nog vele talen zijn waarin de combinatie "rfstbl" mogelijk is ? " Onmiddellijk gevolgd door :" Wouthje zal ze wel vinden vermoed ik ... "

Enfin, herfst dus. Na de vendanges, die zijn ondertussen afgelopen, na het "roodworden" van de wilde wingerd tegen de gevel, en na de regenval van vorige week woensdag - 66 liter water per vierkante meter - is het hier voor vele wilde planten opnieuw .... lente geworden.

Dit typisch mediterraan verschijnsel illustreren de lieverdjes op bijgaande foto - een anjertje, wat madeliefjes, en ik vermoed ook nog enkele leeuwentanden op een hoopje bijeen. Ze groeten jullie samen met mij !

Even terug ...

... naar vorige week om jullie lezers nog even een goeie dag van ons getwee te sturen ... een week waarin weinig geblogd werd, "et pour cause" zouden ze hier zeggen ! Vertaal het maar door "nogal wiedes" ...




'n "Goeie dag" dus wordt jullie allen gewenst !

Speciaal voor Nick en Vero

... zijn we deze week nog eens naar een bootje gaan kijken, met de idee dat Branders misschien wel wat klein is. En wat heeft die tocht opgeleverd ?

Kijk goed toe, en geef uw gedacht via de comments !

Vakantie...

... in eigen streek met Lieve Helga ... vandaar dat het al even geleden is dat er nog een blogje kwam ... wat we hierbij proberen enigszins goed te maken.

En dat er foto's moeten gemaakt worden is nogal vanzelfsprekend - vandaar de eerste.



Die dan volgend resultaat oplevert.



Waarna er vanop de Kon-Tiki ( ingeschreven in Cassis ! Wie had dat kunnen vermoeden ?) naar de befaamde Calanques gevaren werd - foto's hebben jullie eerder in deze blog al wel eens gezien - zoniet : het archief raadplegen.




En dat Lieve Helga goed et haar Canon-ske overweg kan - kijk maar, ze slaagde erin me lachend te "conterfeiten" zoals Aloysius het uitdrukken zou !



Dat jullie allen de groeten krijgen, dat spreekt vanzelf !

Ocharme...

dacht ik gisteren toen ik het beestje dat op de foto staat gisteren uit het zwembad had gevist. En het had zo'n mooie vlinder kunnen worden... en een grote ook nog, want de rups in kwestie was wel even lang en dik als mijn pink. De linker dan, die is wat kleiner dan de rechter ...

De dag tevoren kroop ze nog over een van de stengels van de wolfsmelk, en dacht ik " Ga maar gauw ergens verpoppen, maar laat mij eerst een foto maken !"




Als je goed kijkt bemerk je de hoorn op haar achterlijf, en niet waar je die zou verwachten - haar kopje zit linksonder, en die schijnbaar stevige stekel zit er om vijanden te verschalken - bang maken zeg maar, of om ze te doen "denken" dat haar kopje daar zit, slimmerik niet ?

Herfstbloempje

Na de paar dagen dat er een beetje regen viel, nu en dan, niet heel de tijd - dit is Belgarije niet - kortom, na een paar herfstdagen beginnen weer nieuwe bloempjes de kopjes op te steken - de Scilla autumnalis onder meer - heet ze maar herfst-scilla's. Dit bolgewasje heeft "blaadjes" in de lente, en bloempjes in de herfst, en het groeit op de raarste plekken - onder meer daar waar je altijd over het pad richting tuinhuis loopt, en tussen het zwenkgras dat aan de rand van het zwembad staat ...

En of ze mooi zijn ? Beslis zelf maar ! Wel de foto's op volledige grootte bekijken ...

Herfst in het land...

... betekent dat sommige vruchten gaan rijpen, de olijven bijvoorbeeld, maar ook dat andere al rijp zijn , en geoogst worden. De druiven horen daarbij natuurlijk. En daar we geen overvloedig-regenrijk voorseizoen gehad hebben, en een klein beetje tegenslag bij de bloemvorming van de druivelaars, maar wel een lange droge zomer zonder zware onweders, voorspelt men nu geen recordhoeveelheid wijn, maar wel een heel goeie "cru 2008".

Bij de prentjes van de olijven niet veel uitleg - jullie zien zelf wel het verschil in grootte en kleur , en noch de bijna zwarte, noch de groene zijn al rijp, de groene worden in principe ook zwart, maar als ze vroegtijdig geplukt worden, wat voor sommige rassen gebeurt, dan worden ze natuurlijk nooit zwart ... Het heeft allemaal met goesting en smaak te maken, zullen we maar zeggen.






Ja, wat de druiven betreft, die zijn nu echt wel rijp, en meer en meer worden ze mechanisch geoogst - geplukt is niet meer het juiste woord, daar de oogstmachines ze eigenlijk van de stengels zuigen , zodat wat niet rijp is nog blijft hangen. De machines in kwestie zijn biezonder indrukwekkend, dat is op het videootje wel te zien. En hoe het landschap hier tegenover Les Aludes er nu uitziet, dat is daar ook op te zien !





En de mannen die de druiven naar de "chai" brengen, die rijden af en aan ...