Nieuw masjien

... moet geprobeerd, vooral daar ik nu na al die jaren via de telefoonlijn eindelijk een ADSL-verbinding heb, en dat ze binnen een tijdspanne van bijna veertien dagen ook nog in gang geraakt is, en dat zonder hulp van buitenaf - voorwaar naar Franse Wanadoo-normen een echte prestatie !

Als ik er nu nog in slaag een foto bij te krijgen, dan ziet mijn blog er uit zoals jullie dat gewoon zijn !



Echt fier ben ik er niet over, maar het is me gelukt - de programma's bij Apple veranderen nu en dan ook en dan moeten we weer vanalles bijleren en uitzoeken, maar voor jullie doen we dat graag !

En ook al is de foto dan misschien al een maand oud, een recentere zou er amper anders uitzien, behalve dat mijn haren allicht wat langer zouden geworden zijn ...

Gedane dakwerken...

... mogen ook al eens getoond worden, met in chronologische volgorde enkele belangrijke onderdelen van wat er op de werf gepresteerd werd door de ploeg van Bruno.

Vooreerst de inspectie van wat er zoal zou kunnen zorgen voor lekkage bij hevige regenval. Nick op speurtocht met een borstel in de hand om aanvallen van spinnen en andere belagers af te slaan.
.


Hier eentje die gebarsten was vervangen, daar een met een stukje af bekijken en schoonmaken voor latere reparatie. Van links naar rechts : Bruno, werfleider/lijder , Pascal die het fijnere werk voor zijn rekening nam, en Nick de rest. Dit alles een paar meter boven de grond.



De verbindingsman, Thierry, toont hier tot op welke hoogte hij zich veilig voelde. Zijn taak was niet de minste : de mannen op het dak kwamen niet naar beneden om gereedschap, nieuwe pannen of mortel te komen halen. Dat was de "officier de liaison" zijn werk, benevens de slijpschijf bedienen, mortel maken, commentaar leveren en van motortochten dromen ...



Hoe fijn het allemaal verliep merkt de aandachtige kijker wellicht op volgend beeld - opperste concentratie en aangehouden overgave blijken duidelijk hier.



En toen de voorkant gedaan was moest de stelling naar de achterkant overgebracht - geen vrachtwagen of hijskraan bleek nodig voor deze équipe - niks dan spieren en pezen bleken te voldoen.



En geloof me of niet , terwijl ik dit zit bijeen te sprokkelen valt er toch wel een beetje nat op de pannen zeker ! Vermoedelijk een beloning van hij die de wolken bestuurt opdat de nu reeds in Belgranië verblijvende companen zouden weten dat hun inspanningen maar net op tijd gekomen zijn ...

Nog meer vreemde verschijningen

... bij maanlicht in Pijnpittendorp ter hoogte van de Route de Flassans werd enige tijd geleden het volgende beeld op gevoelige plaat vastgelegd.
Zou dit te maken hebben met de personages beschreven in de comments bij vorige blog ?
Wie kan hier meer licht op werpen ?

Op het dak ...

... van Les Aludes wordt er de laatste twee dagen bijzonder hard gewerkt.
Sommige pannen bleken versleten of gescheurd en moesten vervangen, een werkje waar Bruno en Companen zich bijzonder enthousiast op gestort hebben.


Maar hoe die tweewieler er terechtgekomen is, dat weet ik nog altijd niet.

Les Bleus ...

... hebben het pleit verloren, de Engelsen hebben minder balverlies geleden, en beter verdedigd. Resultaat : 9-14

Frankrijk zal de kleine finale moeten spelen , de Engelsen gaan hun titel in finale verdedigen - maar dat is voor later !

DDMT

De D staat voor Dark, de tweede voor Dog, de M voor Moto en de T voor Tour - en het traject heeft de aandachtige kijker al gezien ...

En zo stonden een paar van de deelnemers hun beurt af te wachten in Puget-Ville, twee dorpen verder.
En nu moet ik , na dit prentje te hebben bekeken, toch rap gaan kijken of "les Bleus" de halve finale-rugby winnen van de Engelsen ;

Tot ... inkort !

Oktober ? Herfst ?

Je ziet het stilaan aankomen, de blaren van de wilde wingerd tegen de zuidgevel verkleuren, de besjes zijn rijp, en ... de klassieke zeiljachten zijn er weer in Saint-Tropez. En daar de moto "een beetje begon te kriebelen" na een paar dagen aanpassen aan Les Aludes ben ik er deze namiddag maar eens gaan kijken.

Nu, veel klassieke jachten heb ik van dichtbij niet gezien - ze waren ergens heel ver in de baai een wedstrijd aan het betwisten, behalve Marigold dan, een dame uit de negentiende eeuw die een stuk van haar mast ergens kwijtgeraakt is en daarom in de haven was blijven liggen - met "hoog en droog" een juffrouw in de mast.



Maar vlak bij was er spektakel genoeg : ook hedendaagse jachten zijn er bij tijdens deze "Voiles de Saint Tropez", en ook dat levert wel eens een mooi plaatje op - dat alles onder het oog van de Bailli de Suffren, ooit bevelhebber van de Franse Vloot, die hier behalve een standbeeld ook nog een huis heeft staan - enfin hij woont er niet meer, de man is al een paar eeuwen in de zeemanshemel, maar zijn huis/kasteel/toren/gevangenis is nog altijd een plekje waar geschiedenis bijna te voelen is. De vier functies heeft zijn woning allemaal ooit vervuld, en dat ze vlak bij de haven ligt spreekt vanzelf.


En nog meer nieuws ? Dat we water uit de hemel zouden willen zien komen is niet echt nieuws, dat nogal wat rivieren droog staan ook niet, dat het meertje van Besse leegloopt ook niet, dat de vissen die er nog overleven het heel moeilijk hebben, en dat ik nog alle dagen het water inkan is eigenlijk ook geen nieuws, met andere woorden, het herfstgevoel is eigenlijk nog maar heel stillekes aan het groeien ...

Voor wie ...

... al sinds enige tijd de draad van mijn omzwervingen kwijt is , deze blog. Na een dertigtal dagen British Columbia en Alberta, en een klein kort weekje in Belgenland ben ik weer in Pijnpittendorp aangeland. Waar het weer nog steeds mooi en lekker warm is, het water in het zwembad warm genoeg voor een paar maal per dag enkele lengtes, en de haard 's avonds brandt zowel voor de gezelligheid als voor het opkrikken van de temperatuur - binnen is het minder warm dan buiten , tenminste gedurende de dag waar we van zowat vierentwintig graden mogen genieten.

Erg veel nieuws is er voorlopig niet te melden, 'k heb wat boodschappen moeten doen, mijn lepels en vorken terug op "mijn" plaats leggen - de huis-sitters houden er andere gewoontes wat dat betreft op na - wat brandhout naar binnen halen en kijken wat voor boodschappen er zoal binnengekomen waren via post en telefoon - mails heb ik overal behoorlijk goed kunnen ophalen, afijn "la vie de tous les jours , quoi ?"

Deze keer geen foto's, maar dat maken we een volgende keer wel goed. Maar wel een hoop "zonjours" voor jullie allen die dit lezen !