Vancouver again

... met een poging tot doorsturen van een prentje. Een namiddagbeeld vanuit Even en Anne`s tuin .
Tot hiertoe gaat alles goed, nu ik ook weer de a en de q weet staan.
Tot binnenkort !

Vancouver

... is bereikt zonder moeite via Air Canada. Bij Even was de verwelkoming zoals naar gewoonte : echt warm, ook al was Even zelf er niet bij, wegens verplichtingen in China - het Wereldkampioenschap Voetbal voor Damesploegen begint over een week, en daar moesten de Canadese Meisjes bij zijn natuurlijk.
Ik doe nog geen foto bij deze blog, maar wou alvast eens proberen of ik wat tekst verstuurd kreeg - en dat blijkt te gaan. Schrijffouten steken jullie maar op het qwerty-klqvier dqt ik hier mqg gebruiken ...

Joe Bar Team

Op deze eerste foto zie je nog niet direkt wat me nu weer overkomt, en de titel van deze blog vraagt ook wat toelichting. Joe Bar Team heet het hoopje ongeregeld dat hier is neergestreken zichzelf. Een verwijzing naar een beroemde strip over een ploegske motorrijders ... die ook niet altijd evenveel geluk hebben in hun exploten !

Maar plezier maken doen ze wel - de twee teams ! Jullie correspondent uit Pijnpittendorp vertrekt morgen richting British Columbia, hij zal zijn best doen om z'n avonturen van ginderuit ook door te sturen - belooft voorlopig niet te veel, maar zoals steeds doet hij ook daar zijn best ! Tot binnenkort dus !

Appels of pitten ?

Wat moet dat met die titel ? Enige tijd geleden schoot het me plots te binnen dat ik Pignans altijd Pijnpittendorp heet. Maar bij goed toekijken, en enig denkwerk, blijkt dat het wapenschild van de gemeente, of liever " la Ville de Pignans" drie pijnappels bevat. Zoals het zo mooi beschreven staat in het heraldieke werk, L'Armorial général de d'Hozier, dat elk wapenschild beschrijft " D'azur à trois pommes de pin d'or, tigées et feuillées de même, posées 2 et 1" - vrij vertaald : Op blauwe achtergrond, drie pijnappels van goud, lees geel, voorzien van takjes en naalden van dezelfde kleur, 2 bovenaan en 1 eronder.


Mooi hé, ware het niet dat er varianten blijken te zijn ! De grote deur die toegang geeft tot het huis waar Jules Gérard, de meest glorierijke zoon van het dorp, pardon la ville, geboren is draagt een wapenschild waarin ook een kruis voorkomt. En nu is dat huis gemeentehuis ... Over voornoemde Jules Gérard later wel eens meer - misschien wordt er wel iemand nieuwsgierig na het ontcijferen van de gedenkplaat naast de deur van het "Hôtel de Ville".


En de poort of deur van de Collégiale , zijnde de parochiekerk, die heeft dat kruis dan weer niet ! Maar de pijnappels wel, ook al staan die dan weer anders afgebeeld...

Dit alles neemt niet weg dat ik me toch maar aan mijn eigen naam ga houden, ik vind gewoon dat Pijnpittendorp veel leuker klinkt dan Pijnappeldorp ...

Week 31 2007 B

Zoals hiervoor gemeld, tweede deel van de gezamenlijke aktiviteiten van het drietal zonnekloppers, bon-vivants en goede vrienden die na een demonstratie skottel-braai met bijhorend rosétje de volgende dag richting Cassis en La Ciotat trokken, het allemaal niet te zeer aan hun hart lieten komen, in andere woorden er een echt vakantiedagske van maakten. De beelden hebben jullie al gezien, de groeten krijgen jullie nu !

Week 31 2007 A

... was een week vol evenementen, sommige verwacht, andere zeer onverwacht, en zoals gewoonlijk, hierbij mijn prentjes en een beetje verklaring.


Vanuit Belgarije naar Pijnpittendorp ging deze maal via Vlissingen, waar pronte Zeeuwen en Zeeuwsen zich opmaakten voor een dag ringrijden, met een tussenstop en lekkere grijze garnalen in Dishoek (Merci Barre ... ook gekend als Nonkel Paul) om uiteindelijk op Luchthaven Rotterdam een vliegtuig te nemen - achterneefje Sebastian was er helemaal weg van !

En wie kwam er na een heuse exploratie van Spanje's binnenland hier een dag of twee later aanwaaien ? De enige echte Marco Polo , vergezeld van de al niet minder gekende "la Pola" - en wat we allemaal meemaakten daar zijn de prentjes weer voor - in deze en in volgende blog !