en nogmaals met de wensen die bij de vorige blog eens moesten verloren gegaan zijn ...
Friday, December 21, 2007
Nu met maanlicht ...
en nogmaals met de wensen die bij de vorige blog eens moesten verloren gegaan zijn ...
Donkere ...
... dagen maken vroege avonden , en zo nu en dan kriebelt de vinger die op het camera-knopje gericht is ...
Resultaat ? Les Aludes by night - misschien niet helemaal scherp, misschien wat korrelig, maar zo ziet mijn verblijfplaats er uit in December.
En voor al wie hier wel eens komt kijken :
Beste wensen voor een mooi jaareinde en een nog veel mooier 2008 !
Resultaat ? Les Aludes by night - misschien niet helemaal scherp, misschien wat korrelig, maar zo ziet mijn verblijfplaats er uit in December.
En voor al wie hier wel eens komt kijken :
Beste wensen voor een mooi jaareinde en een nog veel mooier 2008 !
Monday, December 17, 2007
Besse-sur-Issole
Dat is de naam van het stadje hier een paar kilometer vandaan waar ik vandaag heen moest om ... verblijfsbelasting te gaan betalen - in Belgarije heet dat gemeente- en provinciale taks of iets dergelijks ... Laat duidelijk zijn dat ik er niet echt voor mijn plezier heen reed.
En Besse ligt ook nog vlakbij een soort van heel grote vijver, of een klein meer, al naargelang je norm uiteraard voor het een en ander. Nu is het " Lac de Besse" ook een plek waar een legende aan vast hangt. Ooit, lang geleden, zou het stadje omwille van het liederlijk gedrag van zijn inwoners verzwolgen geweest zijn. In het meer uiteraard. En heel diep in het meer ligt een steen waarop gegraveerd ... de zin die je op de laatste foto te lezen krijgt. En om die te kunnen lezen, mag er natuurlijk niet te veel water boven die steen staan.
Uit de twee eerste (eerste twee ?) foto's maken jullie alvast op dat we nu in een periode aangeland zijn, waarin we misschien niet direkt de tekst op de steen kunnen lezen, dan toch om zuinig te worden met water.
Gelukkig maar dat er nog rosé is ...
En voor diegenen die het prentje niet ontcijferen kunnen , hierbij de vertaling ;
" Wie me gezien heeft heeft er bij geweend,
Wie me zal zien zal er bij wenen ! "
En Besse ligt ook nog vlakbij een soort van heel grote vijver, of een klein meer, al naargelang je norm uiteraard voor het een en ander. Nu is het " Lac de Besse" ook een plek waar een legende aan vast hangt. Ooit, lang geleden, zou het stadje omwille van het liederlijk gedrag van zijn inwoners verzwolgen geweest zijn. In het meer uiteraard. En heel diep in het meer ligt een steen waarop gegraveerd ... de zin die je op de laatste foto te lezen krijgt. En om die te kunnen lezen, mag er natuurlijk niet te veel water boven die steen staan.
Uit de twee eerste (eerste twee ?) foto's maken jullie alvast op dat we nu in een periode aangeland zijn, waarin we misschien niet direkt de tekst op de steen kunnen lezen, dan toch om zuinig te worden met water.
Gelukkig maar dat er nog rosé is ...
En voor diegenen die het prentje niet ontcijferen kunnen , hierbij de vertaling ;
" Wie me gezien heeft heeft er bij geweend,
Wie me zal zien zal er bij wenen ! "
Sunday, December 09, 2007
Les Maures
... lieten zich deze namiddag best fotograferen - de winterzon staat laag en na de regen van deze nacht was de lucht helder. En een flink wandelingetje trekt me bij wat zon al gauw aan. Dus de stapschoenen aangetrokken en even noordwaarts tot het eerste pad dat rond de heuvel hier tegenover Les Aludes loopt.
En bij de wijngaard, nu van blad ontdaan, krijg ik al vooreerst het bedevaartsoord van Notre Dame des Anges in het zicht. Op 780 meter hoogte gelegen is het een flinke trip naar boven - maar dat was niet voor vandaag. Een volgende keer wellicht.
Aan de overkant van de heuvel aangekomen ligt de zuid-oost kant van de heuvels mooi te wezen. En zelfs wie maar even kijkt merkt natuurlijk hoe groen en vol bossen die heuvels er bij liggen - de Var is het op één na meest beboste département van Frankrijk ! Nu is dat wel niet de enige reden waarom ik hier zo graag woon, maar ze speelt toch mee.
Nog een eindje verder, en nog steeds een stukje hoger dan waar ik woon, krijg je dan weer een panorama van de vallei aan de voet van Les Maures, et onder meer het zeer befaamde wijndomein van Rimauresq - één van de negen Crus Classés van de Provence. Waarom kwam ik hier weer graag wonen ? Juist, ja !
En met een laatste prentje van een klein juweeltje dat ook midden in de winter nog voor kleur zorgt, een wilde variant van de Iberis - ik meen dat wij ze ook wel scheefbloem heten - hou ik er voor vandaag mee op , niet zonder een groet aan al wie dit leest.
En bij de wijngaard, nu van blad ontdaan, krijg ik al vooreerst het bedevaartsoord van Notre Dame des Anges in het zicht. Op 780 meter hoogte gelegen is het een flinke trip naar boven - maar dat was niet voor vandaag. Een volgende keer wellicht.
Aan de overkant van de heuvel aangekomen ligt de zuid-oost kant van de heuvels mooi te wezen. En zelfs wie maar even kijkt merkt natuurlijk hoe groen en vol bossen die heuvels er bij liggen - de Var is het op één na meest beboste département van Frankrijk ! Nu is dat wel niet de enige reden waarom ik hier zo graag woon, maar ze speelt toch mee.
Nog een eindje verder, en nog steeds een stukje hoger dan waar ik woon, krijg je dan weer een panorama van de vallei aan de voet van Les Maures, et onder meer het zeer befaamde wijndomein van Rimauresq - één van de negen Crus Classés van de Provence. Waarom kwam ik hier weer graag wonen ? Juist, ja !
En met een laatste prentje van een klein juweeltje dat ook midden in de winter nog voor kleur zorgt, een wilde variant van de Iberis - ik meen dat wij ze ook wel scheefbloem heten - hou ik er voor vandaag mee op , niet zonder een groet aan al wie dit leest.
Sunday, December 02, 2007
December ?
Het vraagteken achter de naam van deze maand wijst natuurlijk naar wat een blauwe lucht en wat een mooie zon jullie op het prentje te zien krijgen. En ja, deze foto is deze namiddag door deze jongen gemaakt, en deze avond op deze blog gezet ...
En wie nu wat op mijn stijl heeft aan te merken, mag dat deze keer eens via " comments" doen - dan heb ik weer wat feedback om te trachten die dan te implementeren in een volgend schrijfsel-bij-foto ...
Zonjours dus , en tot binnenkort !
En wie nu wat op mijn stijl heeft aan te merken, mag dat deze keer eens via " comments" doen - dan heb ik weer wat feedback om te trachten die dan te implementeren in een volgend schrijfsel-bij-foto ...
Zonjours dus , en tot binnenkort !
Wednesday, November 28, 2007
Bois de Bouquan
... is de naam van de plek waar de foto's van deze blog vandaan komen. De plek ligt langs de D48 richting Vidauban en heeft een wel zeer bijzondere bodemstructuur. Grote platen horizontale rots bedekt met zand, klei en schiste zorgen ervoor dat er na regenval tijdelijk min of meer grote plassen ontstaan, die in de zomer volledig verdwijnen.
Dat er heel wat parasol-dennen staan, heel typisch voor dit stuk Provence, blijkt wel duidelijk uit de prentjes.
De rest van de begroeiing is er heel specifiek, en bestaat onder meer uit erg zeldzame orchidee-soorten, varens en ... zeer kleine irissen. En die laatsten interesseerden me al een hele tijd. Tot nu toe had ik er al wel gevonden, maar altijd op plekken die als natuurgebied ingekleurd staan. Maar hier groeien er zoveel en gewoon vlak langs de baan dat ik me echt geen dief of wetsovertreder voelde toen ik er met een paar bakken heen trok om er een paar dozijn van te gaan halen. Jullie hebben dus nog portretjes van genoemde wilde irissen te goed , samen met hun botanische naam.
Maar daarop zal nog wel een tijdje gewacht moeten worden !
Saturday, November 24, 2007
Thursday, November 15, 2007
Bij kinders en ...
... kleinkinders gebeurt er vanalles , sommige dingen leuker dan andere. Er was de verhuis van Katelijne die me eigenlijk nu ook nog wat bezighoudt, na kloppen, boren, monteren, versleuren, aanpassen en op en af laddertjes en trappen lopen ligt er nog altijd een stuk vasttapijt niet vast - dat wordt een jobke voor morgen.
En tussen de verhuisperikelen door is er bij Tom ongewenst bezoek gekomen, in de gedaante van een inbreker die er met zijn rugzak vandoor was. Inhoud ? Identiteitskaart, paspoort, bankkaart, fototoestel, i-Pod, windjack, en nog ettelijke papieren. En dat was echt wat hij niet nodig had, want goed drie dagen later moest zoonlief naar Moskou voor drie weken intensief werken ! Met een hoop geduld, telefoons, geloop en gelobby is hij nog op tijd kunnen vertrekken. En de papa heeft zich dan maar beziggehouden met sloten en grendels en dat soort van dingen om voor een enigszins veilig gevoel ten huize van Sofie, Corto en Tom te zorgen.
De foto's hierbij illustreren enkele rustige momentjes van mijn verblijf in het land waar men tracht te bewijzen dat een regering ondertussen niet echt nodig blijkt - tenminste de opinie van de vrouwen en mannen die politiek bedrijven lijkt daarop zeer sterk te wijzen.
En tussen de verhuisperikelen door is er bij Tom ongewenst bezoek gekomen, in de gedaante van een inbreker die er met zijn rugzak vandoor was. Inhoud ? Identiteitskaart, paspoort, bankkaart, fototoestel, i-Pod, windjack, en nog ettelijke papieren. En dat was echt wat hij niet nodig had, want goed drie dagen later moest zoonlief naar Moskou voor drie weken intensief werken ! Met een hoop geduld, telefoons, geloop en gelobby is hij nog op tijd kunnen vertrekken. En de papa heeft zich dan maar beziggehouden met sloten en grendels en dat soort van dingen om voor een enigszins veilig gevoel ten huize van Sofie, Corto en Tom te zorgen.
De foto's hierbij illustreren enkele rustige momentjes van mijn verblijf in het land waar men tracht te bewijzen dat een regering ondertussen niet echt nodig blijkt - tenminste de opinie van de vrouwen en mannen die politiek bedrijven lijkt daarop zeer sterk te wijzen.
Monday, October 22, 2007
Nieuw masjien
... moet geprobeerd, vooral daar ik nu na al die jaren via de telefoonlijn eindelijk een ADSL-verbinding heb, en dat ze binnen een tijdspanne van bijna veertien dagen ook nog in gang geraakt is, en dat zonder hulp van buitenaf - voorwaar naar Franse Wanadoo-normen een echte prestatie !
Als ik er nu nog in slaag een foto bij te krijgen, dan ziet mijn blog er uit zoals jullie dat gewoon zijn !
Echt fier ben ik er niet over, maar het is me gelukt - de programma's bij Apple veranderen nu en dan ook en dan moeten we weer vanalles bijleren en uitzoeken, maar voor jullie doen we dat graag !
En ook al is de foto dan misschien al een maand oud, een recentere zou er amper anders uitzien, behalve dat mijn haren allicht wat langer zouden geworden zijn ...
Als ik er nu nog in slaag een foto bij te krijgen, dan ziet mijn blog er uit zoals jullie dat gewoon zijn !
Echt fier ben ik er niet over, maar het is me gelukt - de programma's bij Apple veranderen nu en dan ook en dan moeten we weer vanalles bijleren en uitzoeken, maar voor jullie doen we dat graag !
En ook al is de foto dan misschien al een maand oud, een recentere zou er amper anders uitzien, behalve dat mijn haren allicht wat langer zouden geworden zijn ...
Saturday, October 20, 2007
Gedane dakwerken...
... mogen ook al eens getoond worden, met in chronologische volgorde enkele belangrijke onderdelen van wat er op de werf gepresteerd werd door de ploeg van Bruno.
Vooreerst de inspectie van wat er zoal zou kunnen zorgen voor lekkage bij hevige regenval. Nick op speurtocht met een borstel in de hand om aanvallen van spinnen en andere belagers af te slaan.
.
Hier eentje die gebarsten was vervangen, daar een met een stukje af bekijken en schoonmaken voor latere reparatie. Van links naar rechts : Bruno, werfleider/lijder , Pascal die het fijnere werk voor zijn rekening nam, en Nick de rest. Dit alles een paar meter boven de grond.
De verbindingsman, Thierry, toont hier tot op welke hoogte hij zich veilig voelde. Zijn taak was niet de minste : de mannen op het dak kwamen niet naar beneden om gereedschap, nieuwe pannen of mortel te komen halen. Dat was de "officier de liaison" zijn werk, benevens de slijpschijf bedienen, mortel maken, commentaar leveren en van motortochten dromen ...
Hoe fijn het allemaal verliep merkt de aandachtige kijker wellicht op volgend beeld - opperste concentratie en aangehouden overgave blijken duidelijk hier.
En toen de voorkant gedaan was moest de stelling naar de achterkant overgebracht - geen vrachtwagen of hijskraan bleek nodig voor deze équipe - niks dan spieren en pezen bleken te voldoen.
En geloof me of niet , terwijl ik dit zit bijeen te sprokkelen valt er toch wel een beetje nat op de pannen zeker ! Vermoedelijk een beloning van hij die de wolken bestuurt opdat de nu reeds in Belgranië verblijvende companen zouden weten dat hun inspanningen maar net op tijd gekomen zijn ...
Vooreerst de inspectie van wat er zoal zou kunnen zorgen voor lekkage bij hevige regenval. Nick op speurtocht met een borstel in de hand om aanvallen van spinnen en andere belagers af te slaan.
.
Hier eentje die gebarsten was vervangen, daar een met een stukje af bekijken en schoonmaken voor latere reparatie. Van links naar rechts : Bruno, werfleider/lijder , Pascal die het fijnere werk voor zijn rekening nam, en Nick de rest. Dit alles een paar meter boven de grond.
De verbindingsman, Thierry, toont hier tot op welke hoogte hij zich veilig voelde. Zijn taak was niet de minste : de mannen op het dak kwamen niet naar beneden om gereedschap, nieuwe pannen of mortel te komen halen. Dat was de "officier de liaison" zijn werk, benevens de slijpschijf bedienen, mortel maken, commentaar leveren en van motortochten dromen ...
Hoe fijn het allemaal verliep merkt de aandachtige kijker wellicht op volgend beeld - opperste concentratie en aangehouden overgave blijken duidelijk hier.
En toen de voorkant gedaan was moest de stelling naar de achterkant overgebracht - geen vrachtwagen of hijskraan bleek nodig voor deze équipe - niks dan spieren en pezen bleken te voldoen.
En geloof me of niet , terwijl ik dit zit bijeen te sprokkelen valt er toch wel een beetje nat op de pannen zeker ! Vermoedelijk een beloning van hij die de wolken bestuurt opdat de nu reeds in Belgranië verblijvende companen zouden weten dat hun inspanningen maar net op tijd gekomen zijn ...
Thursday, October 18, 2007
Nog meer vreemde verschijningen
... bij maanlicht in Pijnpittendorp ter hoogte van de Route de Flassans werd enige tijd geleden het volgende beeld op gevoelige plaat vastgelegd.
Zou dit te maken hebben met de personages beschreven in de comments bij vorige blog ?
Wie kan hier meer licht op werpen ?
Zou dit te maken hebben met de personages beschreven in de comments bij vorige blog ?
Wie kan hier meer licht op werpen ?
Tuesday, October 16, 2007
Op het dak ...
... van Les Aludes wordt er de laatste twee dagen bijzonder hard gewerkt.
Sommige pannen bleken versleten of gescheurd en moesten vervangen, een werkje waar Bruno en Companen zich bijzonder enthousiast op gestort hebben.
Maar hoe die tweewieler er terechtgekomen is, dat weet ik nog altijd niet.
Sommige pannen bleken versleten of gescheurd en moesten vervangen, een werkje waar Bruno en Companen zich bijzonder enthousiast op gestort hebben.
Maar hoe die tweewieler er terechtgekomen is, dat weet ik nog altijd niet.
Saturday, October 13, 2007
Les Bleus ...
... hebben het pleit verloren, de Engelsen hebben minder balverlies geleden, en beter verdedigd. Resultaat : 9-14
Frankrijk zal de kleine finale moeten spelen , de Engelsen gaan hun titel in finale verdedigen - maar dat is voor later !
Frankrijk zal de kleine finale moeten spelen , de Engelsen gaan hun titel in finale verdedigen - maar dat is voor later !
DDMT
De D staat voor Dark, de tweede voor Dog, de M voor Moto en de T voor Tour - en het traject heeft de aandachtige kijker al gezien ...
En zo stonden een paar van de deelnemers hun beurt af te wachten in Puget-Ville, twee dorpen verder.
En nu moet ik , na dit prentje te hebben bekeken, toch rap gaan kijken of "les Bleus" de halve finale-rugby winnen van de Engelsen ;Tot ... inkort !
Saturday, October 06, 2007
Oktober ? Herfst ?
Je ziet het stilaan aankomen, de blaren van de wilde wingerd tegen de zuidgevel verkleuren, de besjes zijn rijp, en ... de klassieke zeiljachten zijn er weer in Saint-Tropez. En daar de moto "een beetje begon te kriebelen" na een paar dagen aanpassen aan Les Aludes ben ik er deze namiddag maar eens gaan kijken.
Nu, veel klassieke jachten heb ik van dichtbij niet gezien - ze waren ergens heel ver in de baai een wedstrijd aan het betwisten, behalve Marigold dan, een dame uit de negentiende eeuw die een stuk van haar mast ergens kwijtgeraakt is en daarom in de haven was blijven liggen - met "hoog en droog" een juffrouw in de mast.
Maar vlak bij was er spektakel genoeg : ook hedendaagse jachten zijn er bij tijdens deze "Voiles de Saint Tropez", en ook dat levert wel eens een mooi plaatje op - dat alles onder het oog van de Bailli de Suffren, ooit bevelhebber van de Franse Vloot, die hier behalve een standbeeld ook nog een huis heeft staan - enfin hij woont er niet meer, de man is al een paar eeuwen in de zeemanshemel, maar zijn huis/kasteel/toren/gevangenis is nog altijd een plekje waar geschiedenis bijna te voelen is. De vier functies heeft zijn woning allemaal ooit vervuld, en dat ze vlak bij de haven ligt spreekt vanzelf.
En nog meer nieuws ? Dat we water uit de hemel zouden willen zien komen is niet echt nieuws, dat nogal wat rivieren droog staan ook niet, dat het meertje van Besse leegloopt ook niet, dat de vissen die er nog overleven het heel moeilijk hebben, en dat ik nog alle dagen het water inkan is eigenlijk ook geen nieuws, met andere woorden, het herfstgevoel is eigenlijk nog maar heel stillekes aan het groeien ...
Nu, veel klassieke jachten heb ik van dichtbij niet gezien - ze waren ergens heel ver in de baai een wedstrijd aan het betwisten, behalve Marigold dan, een dame uit de negentiende eeuw die een stuk van haar mast ergens kwijtgeraakt is en daarom in de haven was blijven liggen - met "hoog en droog" een juffrouw in de mast.
Maar vlak bij was er spektakel genoeg : ook hedendaagse jachten zijn er bij tijdens deze "Voiles de Saint Tropez", en ook dat levert wel eens een mooi plaatje op - dat alles onder het oog van de Bailli de Suffren, ooit bevelhebber van de Franse Vloot, die hier behalve een standbeeld ook nog een huis heeft staan - enfin hij woont er niet meer, de man is al een paar eeuwen in de zeemanshemel, maar zijn huis/kasteel/toren/gevangenis is nog altijd een plekje waar geschiedenis bijna te voelen is. De vier functies heeft zijn woning allemaal ooit vervuld, en dat ze vlak bij de haven ligt spreekt vanzelf.
En nog meer nieuws ? Dat we water uit de hemel zouden willen zien komen is niet echt nieuws, dat nogal wat rivieren droog staan ook niet, dat het meertje van Besse leegloopt ook niet, dat de vissen die er nog overleven het heel moeilijk hebben, en dat ik nog alle dagen het water inkan is eigenlijk ook geen nieuws, met andere woorden, het herfstgevoel is eigenlijk nog maar heel stillekes aan het groeien ...
Wednesday, October 03, 2007
Voor wie ...
... al sinds enige tijd de draad van mijn omzwervingen kwijt is , deze blog. Na een dertigtal dagen British Columbia en Alberta, en een klein kort weekje in Belgenland ben ik weer in Pijnpittendorp aangeland. Waar het weer nog steeds mooi en lekker warm is, het water in het zwembad warm genoeg voor een paar maal per dag enkele lengtes, en de haard 's avonds brandt zowel voor de gezelligheid als voor het opkrikken van de temperatuur - binnen is het minder warm dan buiten , tenminste gedurende de dag waar we van zowat vierentwintig graden mogen genieten.
Erg veel nieuws is er voorlopig niet te melden, 'k heb wat boodschappen moeten doen, mijn lepels en vorken terug op "mijn" plaats leggen - de huis-sitters houden er andere gewoontes wat dat betreft op na - wat brandhout naar binnen halen en kijken wat voor boodschappen er zoal binnengekomen waren via post en telefoon - mails heb ik overal behoorlijk goed kunnen ophalen, afijn "la vie de tous les jours , quoi ?"
Deze keer geen foto's, maar dat maken we een volgende keer wel goed. Maar wel een hoop "zonjours" voor jullie allen die dit lezen !
Erg veel nieuws is er voorlopig niet te melden, 'k heb wat boodschappen moeten doen, mijn lepels en vorken terug op "mijn" plaats leggen - de huis-sitters houden er andere gewoontes wat dat betreft op na - wat brandhout naar binnen halen en kijken wat voor boodschappen er zoal binnengekomen waren via post en telefoon - mails heb ik overal behoorlijk goed kunnen ophalen, afijn "la vie de tous les jours , quoi ?"
Deze keer geen foto's, maar dat maken we een volgende keer wel goed. Maar wel een hoop "zonjours" voor jullie allen die dit lezen !
Friday, September 28, 2007
Vanuit Merksem
... probeer ik een video fragmentje mee te sturen, en lukt het niet dan zullen jullie het moeten doen met alleen een foto. Herman Melville in zijn vermaarde Moby Dick zou de man in het kraaiennest hebben doen uitroepen : There she blows !
Dat van die video lukt voorlopig - beloofd voorlopig ! - nog niet , misschien wel bij een volgende blog, vanuit Pijnpittendorp dan !
Alvast opnieuw groeten vanuit Europa !
Dat van die video lukt voorlopig - beloofd voorlopig ! - nog niet , misschien wel bij een volgende blog, vanuit Pijnpittendorp dan !
Alvast opnieuw groeten vanuit Europa !
Saturday, September 22, 2007
Alert Bay and Telegraph Cove
Terug bij Even en Anne in Vancouver - Even`s ploeg heeft de eliminatie-ronde World Cup Female Soccer in China helaas voor hen niet overleefd - stuur ik jullie een paar beelden van een paar dagen terug. Alert Bay is een dorpje voornamelijk bewoond door een "First Nations" gemeenschap op een eilandje vlakbij Port Mc Neill. En dat het schitterend weer was is wel duidelijk. En toch staat heel dat stuk Brits Columbia bekend als ' gematigd regenwoud" - toen in ieder geval was er van regen niks te merken , iets wat me helemaal niet stoorde.
Totems worden niet alleen als eerbetoon geplaatst bij gemeenschapsgebouwen, maar eveneens op begraafplaatsen, en deze hier is er een mooi voorbeeld van. De man voor wie dit beeld gemaakt werd was duidelijk van de heilbot-clan ...
De twee volgende beelden maakte ik tijdens een korte "hike" door het bos bij Alert Bay, en allicht is wel te merken dat van zulke bomen grote totems kunnen gemaakt worden - ik sta er zelf maar bij opdat duidelijk zou worden hoe immens groot ze wel kunnen worden - en uiteindelijk verhoudingsgewijs zeer hoog groeien in vergelijking tot de hoogte , die bij sommige exemplaren tachtig meter bereikt...
En niet ver daarvandaan, bij Telegraph Cove, ooit een eenzame telegraaf-post en nu een centrum van waaruit zalmvissers en orca-watchers vertrekken, kreeg ik de bergen op het vasteland van de eerste foto weer in zicht - met ander licht erop - en met de groeten van hieruit !
Totems worden niet alleen als eerbetoon geplaatst bij gemeenschapsgebouwen, maar eveneens op begraafplaatsen, en deze hier is er een mooi voorbeeld van. De man voor wie dit beeld gemaakt werd was duidelijk van de heilbot-clan ...
De twee volgende beelden maakte ik tijdens een korte "hike" door het bos bij Alert Bay, en allicht is wel te merken dat van zulke bomen grote totems kunnen gemaakt worden - ik sta er zelf maar bij opdat duidelijk zou worden hoe immens groot ze wel kunnen worden - en uiteindelijk verhoudingsgewijs zeer hoog groeien in vergelijking tot de hoogte , die bij sommige exemplaren tachtig meter bereikt...
En niet ver daarvandaan, bij Telegraph Cove, ooit een eenzame telegraaf-post en nu een centrum van waaruit zalmvissers en orca-watchers vertrekken, kreeg ik de bergen op het vasteland van de eerste foto weer in zicht - met ander licht erop - en met de groeten van hieruit !
Thursday, September 20, 2007
Shawnigan Lake - Port Mc Neill at Seeview B&B
Goede morgen lieve lezer,
Hier in Seeview B&B, Port Mc Neill op Vancouver Island heb ik weer de kans een paar prentjes door te sturen.
De titel zegt het al, `k ben weer onderweg.
Eerste beeld : Ian`s huis waar ik een paar nachten heb mogen van profiteren, zoals van zijn auto trouwens - 1000 X thanks Ian !
Dan aangekomen in Pt Mc Neill staat er wat te pronken in de garage van mijn uiterst vriendelijke gastfamilie ? Speciaal voor Bruno, ene van 1947 - zo goed als volledig origineel nu, maar ... zegt de man die hem gereconstrueerd heeft ... completely rebuilt from scrap !
En Vissers, wat gedacht van prent nummer drie? In de buurt van Duncan te vinden !
En de laatste is om jullie allen te groeten!
Hier in Seeview B&B, Port Mc Neill op Vancouver Island heb ik weer de kans een paar prentjes door te sturen.
De titel zegt het al, `k ben weer onderweg.
Eerste beeld : Ian`s huis waar ik een paar nachten heb mogen van profiteren, zoals van zijn auto trouwens - 1000 X thanks Ian !
Dan aangekomen in Pt Mc Neill staat er wat te pronken in de garage van mijn uiterst vriendelijke gastfamilie ? Speciaal voor Bruno, ene van 1947 - zo goed als volledig origineel nu, maar ... zegt de man die hem gereconstrueerd heeft ... completely rebuilt from scrap !
En Vissers, wat gedacht van prent nummer drie? In de buurt van Duncan te vinden !
En de laatste is om jullie allen te groeten!
Wednesday, September 12, 2007
Wat nog meer...
... is er te zien in Vancouver, behalve recente gebouwen want deze stad is echt nog niet oud, schepen, bergen, mensen uiteraard, bruggen en wegen, stranden en sportvelden ? 
Soms , tegen de avond , en als er geen wolken te zien zijn, kleurt de ondergedoken zon de horizon en de zee en schuiven de boten traagskes voorbij ...
En dan rijd je de volgende dag voorbij alles uit de eerste alinea om naar British Columbia University het Museum voor Mensenkunde te gaan opzoeken. Je wordt er opgewacht door een opmerkelijk beeld, symbool voor verwelkoming en gastvrijheid, met aan zijn voeten in een zonnecirkel twee open handen die " welkom ' betekenen.
Eens binnen in het museum blijf je geboeid en verrast rondkijken en foto`s maken, waarvan er hier slechts een paar : eentje van een plaat waardoor je binnen kan kijken in een van de grote houten huizen die de eerste bewoners van het land bouwden, en eentje van een van de tientallen bewaarde maskers die werden gedragen bij feesten, potlachs genaamd, en die slechts bij uitzonderlijk belangrijke gebeurtenissen werden gebruikt bij verhalende dansen. Op die wijze werden mythes en legenden, maar ook dorps- en familiegeschiedenis aan volgende generaties doorgegeven.
Meer daarover wellicht in een volgende blog. Ik ga wat inpakken, straks de ferry op naar Vancouver Eiland voor een weekje rondtrekken daar. "See you" zeggen ze hier nogal eens !
Soms , tegen de avond , en als er geen wolken te zien zijn, kleurt de ondergedoken zon de horizon en de zee en schuiven de boten traagskes voorbij ...
En dan rijd je de volgende dag voorbij alles uit de eerste alinea om naar British Columbia University het Museum voor Mensenkunde te gaan opzoeken. Je wordt er opgewacht door een opmerkelijk beeld, symbool voor verwelkoming en gastvrijheid, met aan zijn voeten in een zonnecirkel twee open handen die " welkom ' betekenen.
Eens binnen in het museum blijf je geboeid en verrast rondkijken en foto`s maken, waarvan er hier slechts een paar : eentje van een plaat waardoor je binnen kan kijken in een van de grote houten huizen die de eerste bewoners van het land bouwden, en eentje van een van de tientallen bewaarde maskers die werden gedragen bij feesten, potlachs genaamd, en die slechts bij uitzonderlijk belangrijke gebeurtenissen werden gebruikt bij verhalende dansen. Op die wijze werden mythes en legenden, maar ook dorps- en familiegeschiedenis aan volgende generaties doorgegeven.
Meer daarover wellicht in een volgende blog. Ik ga wat inpakken, straks de ferry op naar Vancouver Eiland voor een weekje rondtrekken daar. "See you" zeggen ze hier nogal eens !
Monday, September 10, 2007
Jaspertown
... heeft nog andere beelden te bieden dan wat voorafging. Er rijden nog steeds treinen - alleen stomen ze niet meer zoals het exemplaar dat vlakbij het station mooi staat te wezen.
En het mag dan zijn dat ik miljoenen kerstbomen in duizenden formaten heb mogen zien, er groeien ook nog andere soorten.
Sfeerbeelden volgen ... vanop het terras waar ik neerstreek na de tocht naar Maligne Canyon, al terug droog van buiten , na een korte regenbui onderweg, maar eveneens droog van binnen - daar moest wat aan gedaan worden ! Cheers !
En het mag dan zijn dat ik miljoenen kerstbomen in duizenden formaten heb mogen zien, er groeien ook nog andere soorten.
Sfeerbeelden volgen ... vanop het terras waar ik neerstreek na de tocht naar Maligne Canyon, al terug droog van buiten , na een korte regenbui onderweg, maar eveneens droog van binnen - daar moest wat aan gedaan worden ! Cheers !
Subscribe to:
Posts (Atom)
