Een foto ? ... moet niet deze keer.
Gewoon iets waar ik daarstraks aan dacht, toen ik bij het nieuws over de Top van Economische en Politieke Leiders hoorde zeggen dat gezegde leiders nog altijd "nadenken en discussiëren over wat de eigenlijke oorsprong van de huidige crisis is".
Over HEBZUCHT hebben die kerels allicht nog nooit gehoord ...
Friday, January 30, 2009
Thursday, January 29, 2009
Gedichtendag
... is het vandaag, helaas geen Muze kwam hier langs. Doch wat mijn camera gisteren vastleggen mocht, bracht ook een vleugje poëzie mee.
Sunday, January 25, 2009
De eerste ...
... echt zonnige zondag van 2009 hier in Pijnpittendorp deed me weer mijn Pentaxke oppakken, om te beginnen ook al om jullie ook wat zon te gunnen. En wat zie je dan als je de deur op slot draait voor een zondagse en bijna traditionele afspraak op het terras van de BdS - alias de Bar des Sports ?
Daar aangekomen de eerste R. van het jaar ...
... en nadien een leuke wandeling langs het water , niks te zwaar, de spieren zijn nog een beetje in winterslaap ...
Het pad langs de Salins of Zoutpannen van Hyèresbleek zeer geschikt voor alweer de eerste ... wandeling in het gezelschap van goeie vrienden ...
... en met de kleuren van de Middellandse Zee ... voor mij mogen er nog veel namiddagen als deze komen !
Daar aangekomen de eerste R. van het jaar ...
... en nadien een leuke wandeling langs het water , niks te zwaar, de spieren zijn nog een beetje in winterslaap ...
Het pad langs de Salins of Zoutpannen van Hyèresbleek zeer geschikt voor alweer de eerste ... wandeling in het gezelschap van goeie vrienden ...
... en met de kleuren van de Middellandse Zee ... voor mij mogen er nog veel namiddagen als deze komen !
Friday, January 23, 2009
Hoop op beter weer...
... vond ik daarstraks op de takken van de mimosa's in de tuin. Want ze buigen wel door omwille van het gewicht van het water dat de laatste uren uit de grijze hemel gevallen is, maar dat maakt dat ik de knoppen van de bloempjes van dichtbij mag bekijken...
En die knoppen maken duidelijk al aanstalten om heel binnenkort open te gaan. Dat wordt dan weer een gelegenheid om foto's te maken, en jullie te laten meegenieten...
En die knoppen maken duidelijk al aanstalten om heel binnenkort open te gaan. Dat wordt dan weer een gelegenheid om foto's te maken, en jullie te laten meegenieten...
Thursday, January 15, 2009
De Ezel met Vleugels ...
... is naar het schijnt geen marketing-gimmick, maar verwijst naar een oud verhaal dat in Gonfaron en de omgeving hier de ronde doet.
In Gonfaron staat er al vele honderden jaren een kapel ter ere van de Heilige Quinis, een bisschop die de Provence nog heeft helpen kerstenen. En ook al vele, vele jaren gaat er een processie uit ter ere van genoemde Saint Quinis. En zoals dat gaat wordt er dan ook van de inwoners verlangd dat ze de straat de avond tevoren zouden schoonmaken, en als het even kan ook nog hun huis wat versieren.
Nu moet er ooit een man geweest zijn, een iemand die altijd bijzonder druk bezig was, en met zijn ezel en wagentje nooit de tijd nam om een babbeltje te doen, en die dus ook niet de tijd had om zijn straat-deel schoon te maken. "Laat Saint Quinis dat maar zelf doen, of hij moet er maar over vliegen als het te vuil is." zou hij gezegd hebben.
De processie heeft plaats, de mensen denken dat die man een ongelikte beer is, het feest na de processie is bijzonder geslaagd en alleman gaat laat naar bed.
En wat merken de Gonfaronnezen 's anderendaags ? Bovenop de kapel van Saint Quinis staat 's mans ezel met zijn karretje te kijken tot men hem eraf haalt. De Heilige Man had de ezel door het luchtruim doen vliegen om zijn baas een lesje te leren...
Dit verhaal heb ik ergens in Gonfaron op een plaket gevonden, niet in de Guide Noir dus, en "si non e vero ..."
P.S. In verband met bovenstaand verhaal : Op grondgebied Gonfaron is er een wijndomein dat Plume d'Ane heet. Als dat mijn verhaal niet bevestigt, wat dan wel ?
In Gonfaron staat er al vele honderden jaren een kapel ter ere van de Heilige Quinis, een bisschop die de Provence nog heeft helpen kerstenen. En ook al vele, vele jaren gaat er een processie uit ter ere van genoemde Saint Quinis. En zoals dat gaat wordt er dan ook van de inwoners verlangd dat ze de straat de avond tevoren zouden schoonmaken, en als het even kan ook nog hun huis wat versieren.
Nu moet er ooit een man geweest zijn, een iemand die altijd bijzonder druk bezig was, en met zijn ezel en wagentje nooit de tijd nam om een babbeltje te doen, en die dus ook niet de tijd had om zijn straat-deel schoon te maken. "Laat Saint Quinis dat maar zelf doen, of hij moet er maar over vliegen als het te vuil is." zou hij gezegd hebben.
De processie heeft plaats, de mensen denken dat die man een ongelikte beer is, het feest na de processie is bijzonder geslaagd en alleman gaat laat naar bed.
En wat merken de Gonfaronnezen 's anderendaags ? Bovenop de kapel van Saint Quinis staat 's mans ezel met zijn karretje te kijken tot men hem eraf haalt. De Heilige Man had de ezel door het luchtruim doen vliegen om zijn baas een lesje te leren...
Dit verhaal heb ik ergens in Gonfaron op een plaket gevonden, niet in de Guide Noir dus, en "si non e vero ..."
P.S. In verband met bovenstaand verhaal : Op grondgebied Gonfaron is er een wijndomein dat Plume d'Ane heet. Als dat mijn verhaal niet bevestigt, wat dan wel ?
Efkes tussendoor ...
... wou ik jullie laten meegenieten van mijn namiddagwandelingske gisteren. Vrees niet, het verhaal van de Vliegende Ezel van Gonfaron komt nog .
Wednesday, January 14, 2009
De vliegende Ezel
Rare titel ? Pseudoniem voor deze jongen ? Zou best kunnen - vliegen doe ik wel eens meer , de rest klopt ook ... al zeg ik het zelf. Maar nee , dat is toch niet waar ik naar verwijzen wou in dit blogje. Jullie hebben recht op een verhaal.
Gisteren namiddag moesten er een paar boodschappen gedaan worden, eentje daarvan voerde me naar het wijnhuis van Gonfaron, waar de Maîtres-Vignerons de Gonfaron een riante verkoopplaats bij hun Cave coöpérative hebben laten bouwen. En waar ze hun lekkere witte wijn maken, trouwens ook de rosé en de rode zijn best te genieten, daar niet van.
Gezien mijn Yammeke me niet direkt tegenspreekt als het gaat om een toerke te doen, en een klein fototoestel als mijn Pentaxke niks weegt, was dat laatste dus ook van de partij. En wie vonden we bij het binnenstappen, en ook nog bij het buitenstappen natuurlijk ? Juist, zie prentje.
Een ezel met vleugels - dat vraagt enige verklaring , en die hoopte ik te vinden in onderhavig boekwerk - een schat aan wetenswaardigheden - de Guide Noir .
Helaas, de Guide de la Provence Mystérieuse bleef stom. Geen vermelding van Gonfaron, niks over de Vliegende Ezel, zelfs niet over gelijk welke ezel. Vanalles over de Drac van Draguignan, over de Tarasque van Tarascon, over Sainte-Roseline die na honderden jaren nog lekker ruikt , niks over de Ezel met Vleugels ...
Maar daar dit blogmaken nu al lang genoeg geduurd heeft, stopt de schrijver er voor vandaag mee, en laat jullie allemaal even smachten naar het ware verhaal van de Gepluimde Ezel , dat ik een volgende keer wel vertellen zal !
Gisteren namiddag moesten er een paar boodschappen gedaan worden, eentje daarvan voerde me naar het wijnhuis van Gonfaron, waar de Maîtres-Vignerons de Gonfaron een riante verkoopplaats bij hun Cave coöpérative hebben laten bouwen. En waar ze hun lekkere witte wijn maken, trouwens ook de rosé en de rode zijn best te genieten, daar niet van.
Gezien mijn Yammeke me niet direkt tegenspreekt als het gaat om een toerke te doen, en een klein fototoestel als mijn Pentaxke niks weegt, was dat laatste dus ook van de partij. En wie vonden we bij het binnenstappen, en ook nog bij het buitenstappen natuurlijk ? Juist, zie prentje.
Een ezel met vleugels - dat vraagt enige verklaring , en die hoopte ik te vinden in onderhavig boekwerk - een schat aan wetenswaardigheden - de Guide Noir .
Helaas, de Guide de la Provence Mystérieuse bleef stom. Geen vermelding van Gonfaron, niks over de Vliegende Ezel, zelfs niet over gelijk welke ezel. Vanalles over de Drac van Draguignan, over de Tarasque van Tarascon, over Sainte-Roseline die na honderden jaren nog lekker ruikt , niks over de Ezel met Vleugels ...
Maar daar dit blogmaken nu al lang genoeg geduurd heeft, stopt de schrijver er voor vandaag mee, en laat jullie allemaal even smachten naar het ware verhaal van de Gepluimde Ezel , dat ik een volgende keer wel vertellen zal !
Thursday, January 08, 2009
Sneeuw, mannen ...
... en dat nog wel "bij ons in de Noorderkempen", lees Kapellen en Brasschaat. Voor mij dé gelegenheid om enkele landschappen op een andere manier dan gewoonlijk te bekijken. Dat betekent dus ook wandelen ... en het is geweten dat ik daar helemaal geen bezwaar tegen heb. Tussen Hoogboom en de Kaart liggen er een paar grote domeinen waarvan je meestal weinig ziet omwille van de bladeren op bomen en struiken. Nu was dat ietwat anders ...
Bij mijn broer aangekomen stond zijn portret me al op te wachten ... niet alleen Ignace C. dus vindt het leuk zichzelf in of bij zijn tuin terug te vinden...
Het gemeentepark van mijn geboorteplaats waar ik vele uren en dagen heb mogen rondzwerven toen ik nog wat jonger was lag er onder de sneeuw heel mooi bij, en werd dus een volgend doel voor een tocht "into the white" , en we hebben er zelfs een pad gevonden waar vóór ons nog geen mens zijn stappen had nagelaten ! Van geluk gesproken ...
Dat ik niet helemaal alleen door het bos getrokken ben, blijkt uit de laatste foto van de reeks - maar wat mijn goeie vriend Rudy daar boven bespeurde ... dat zal ik hem nog eens moeten vragen !
Bij mijn broer aangekomen stond zijn portret me al op te wachten ... niet alleen Ignace C. dus vindt het leuk zichzelf in of bij zijn tuin terug te vinden...
Het gemeentepark van mijn geboorteplaats waar ik vele uren en dagen heb mogen rondzwerven toen ik nog wat jonger was lag er onder de sneeuw heel mooi bij, en werd dus een volgend doel voor een tocht "into the white" , en we hebben er zelfs een pad gevonden waar vóór ons nog geen mens zijn stappen had nagelaten ! Van geluk gesproken ...
Dat ik niet helemaal alleen door het bos getrokken ben, blijkt uit de laatste foto van de reeks - maar wat mijn goeie vriend Rudy daar boven bespeurde ... dat zal ik hem nog eens moeten vragen !
Thursday, January 01, 2009
Spetterend ...
... was het begonnen, zowel het jaar als het vuurwerk dat vanop Antwerpen's Linkeroever duizenden naar de Koekestad had gelokt.
En met een beetje geluk kreeg ik een mooi onderdeel van dat spektakel in beeld, en dat deel ik graag aan jullie allen mee.
En met een beetje geluk kreeg ik een mooi onderdeel van dat spektakel in beeld, en dat deel ik graag aan jullie allen mee.
Subscribe to:
Posts (Atom)
