Een ander zondagritje ...

... dan dat van vorige keer heb ik daarnet afgerond.  Van Pijnpittendorp over Cabasse naar Le Val, en dan  op naar de eigenlijke bestemming : de Vallon Sourn nabij  Chateauvert.  De Argens heeft daar een mooie vallei geslepen , een plek waar je de waterspreeuw zou moeten kunnen ontmoeten, op voorwaarde dat hij zich laat zien natuurlijk.  En waar bijna het hele jaar door wel eens iemand tegen de rotswanden omhoog kruipt ... aan de kant die vrijgegeven is voor klimmers. De zuiderzijde van de kloof blijft onbetreden terrein, want die is beschermd natuurgebied.

En zo komt het dat de klimmers 's namiddags in ieder geval van het zonnetje kunnen genieten.

 

En ik die dacht ...

... deze namiddag even te gaan kijken of ik misschien deze week per fiets naar Notre Dame des Anges kon... heb dit plan maar even opzij gezet. Niks ergs ... de weg blijft er liggen, en hij kan er alleen maar minder glibberig op worden.

Gelukkig zaten er zo goed als nieuwe banden met goeie noppen op mijn "Little Red Honda" ... en had ik onbewust Yammeke op stal laten staan .

501...

... dat zou het aantal blogjes zijn, als ik de Blog-teller mag geloven.  

Is ook het getal dat bij mijn jeans hoort ...

En op de boom in foto drie stonden er zeker zoveel bloesems, dus waarom zou ik een andere titel gezocht hebben ?  Dat ze mooi afsteken tegen het intense blauw van de hemel maakt het plaatje volledig.  Blauw uit de Provence, en amandelbloesems, dat is het begin van de lente samen met de eerste wilde crocussen.

Nieuw sneeuwoffensief.

Ook hier in de toch nabije buurt van de Middellandse Zee heeft Vadertje Winter het blijkbaar  erg naar zijn zin.  Na een paar dagen en vooral nachten met behoorlijke vorst  zijn we nu weer toe aan een portie sneeuw ... niet genoeg om meteen skis te gaan opsnorren natuurlijk, wel genoeg om de tuin er heel anders dan meestal te doen uitzien.

Hopelijk valt er vannacht niet te veel meer bij, de mimosa-bomen en de bamboe kunnen er niet zo goed tegen , vorige week hingen ze nogal erg door , gelukkig kon ik de sneeuw er af schudden voor er teveel schade was. 'k Zal maar duimen op de goede afloop. 

Als het wintert ...

... moet er een vuurtje branden.  Voor het ogenblik is dat in de haard binnen.  En voor een vuurtje is er hout nodig, gelukkig is er nog voorraad.

Anderzijds is het mooi weer voor het ogenblik, en hangen er nog heel wat dode takken in het eikebomen. Die branden natuurlijk ook best, maar ze moeten wel uit de bomen gehaald worden...

En zo gebeurde het dat ik op de ladder stond en "opa's huisje" (zoals de kleinkinderen zeggen) vanuit een ongewoon standpunt te zien kreeg ... zoals wie dit leest ook al gemerkt heeft !

Winter in Pijnpittendorp

't Heeft lang geduurd, maar sinds twee dagen is het hier ook "van datte ". Kijk maar naar de getuigenissen uit de tuin en de omgeving. En daar de batterij van mijn auto niet meer van de nieuwste is, trek ik mijn stapschoenen aan en ga te voet om brood ... wat dan weer het moment is om naar Notre Dame daarboven te kijken ...