Twee sterretjes ...

... lopen, springen, dansen hier rond deze dagen - en zelfs het kampvuur houdt ze maar eventjes rustig. Maar daarover klagen ? Ben je gek !

Aandachtig...

is wel het minste wat kan gezegd worden over de gemoedstoestand van deze twee artiesten die hier ten huize aan de slag zijn.




Volledige concentratie is dan ook nodig voor dit soort werk ! En er komen nog andere uitingen van creativiteit - wacht maar !

Wie dacht dat...

... we hier zo maar een hele week niksen, wil ik met bijgevoegde foto het tegendeel bewijzen.



Wel ja, hier mogen we nog vuurke stook houden, als we het maar tussen 15 oktober en 15 maart doen... nadien kan het nog tot 15 april, mits toestemming van het gemeentebestuur. Het echt kleine snoeihout mag niet blijven liggen wegens ... brandgevaar, in het droge seizoen natuurlijk, en dus stoken we het op. En als het dan, zoals deze morgen, gevroren heeft is een vuurtje buiten een echt plezier.

P.S. Voor een fotoke met een telefoontje gemaakt valt dit eigenlijk nog best mee.

Het mag dan al...

... volle maan zijn deze eerste december,echt winter kan ik het nog niet noemen. Want wat staat er hier bij de zuidgevel te bloeien? Ongewoon is het niet dat de yucca's een tweede bloei kennen, dit jaar zijn ze wel laat ... maar zéér mooi. Daarom draag ik deze prentjes graag op aan alle lieve lezeressen ! De mannen mogen meekijken ...

De Toer van de Heuvel hierover ...

... die velen van jullie al wel eens hebben meegewandeld, of voor de strafsten onder mijn lezers hebben meegefietst, begint tegenwoordig met een ander beeld dan we tot voor enige maanden gewoon waren. Overal langs het eerste deel, van de "conteneurs" langs de baan die naar Pijnpittendorp leidt tot aan de eerste barreel die het begin van de brandgang aanduidt is het een opeenvolging van ... borden geworden. Veel borden wijzend op een bouwvergunning, resultaat van het feit dat tot enkele maanden geleden de gemeente zelf nog bouwvergunningen mocht afleveren... En een paar een eindje verder, daar waar zeker niet gebouwd mag worden, maar waar de eigenaars toch menen dat iemand interesse zou kunnen hebben in een stuk heuvel, zij het dat er niks mag op gebouwd worden...





Gelukkig is de rest van mijn "toer" nog gebleven zoals voorheen, veel stenen op het pad, sporen van everzwijnen, hier en daar een late bloem en stilte...

Alvorens Sinterklaas komt...

mogen we nog even aan Sint Hubertus herinneren. In Brasschaat wordt hij sinds tientallen jaren vereerd, en dit jaar had Ons Lief Vrouwke van het Goede Weer voor een schitterende dag gezorgd ...

Een ander Ardennenoffensief ...

... weliswaar op een historische datum ...

Nog in Stoumont

Het moet ...

... niet altijd zonneschijn zijn - ook mist wil wel eens zorgen voor zeer sfeervolle beelden, ... nietwaar?









Stoumont is de naam van het dorpje waar we een dag of drie geleden rondliepen ... en onderweg deze prentjes mochten maken.

Over tijd ...

... gesproken, en niet overtijd zullen we maar hopen, wou ik twee dingen "rapkes" doen .

Eerste ding : verwijzen naar de blog van vriend Marrek, welgekend als Mededelingen van Marco Polo, de blog dan...

Tweede ding : een foto bijvoegen - van een zonnewijzer ergens in Moustiers Sainte Marie. Als je de tekst goed wil kunnen zien, dan even op de foto klikken .

A bon entendeur, salut !

'n Groene bezoeker

Als dit "Jefke de Boomkikker" die een paar jaar geleden wel eens boven op de terrasdeur zat niet is, dan moet hij toch familie van genoemd Jefke zijn . Hij was namelijk in het hoekje , maar dan wel het benedenhoekje, gaan zitten, waarschijnlijk denkend dat hij zo een dak boven zijn hoofd zou hebben. Slim dat die beestjes zijn !



Maar ja, hoe kon hij weten dat ik die deur ging open zetten om de zon binnen te laten ? En dat hij daardoor z'n dak boven het hoofd ging kwijt zijn wist hij niet op voorhand. Ik vermoed dat hij uit pure alteratie dan maar in de wilde wingerd gekropen is - hier zit hij nu al niet meer !

Herfstfeestelijkheden

... staan hier in het teken van de kastanje - de "tamme" wel te verstaan. Er staan nog heel wat kastanjelaars op de hellingen van Les Maures , en een behoorlijk deel daarvan is "Pignantees" , dat wil zeggen dat er nog wel wat inwoners van Pijnpittendorp zijn die eigenaar zijn van kleinere of grotere delen van die bossen. En daarom viert Pignans op het einde van Oktober de kastanje met een kruising van kermis, jaarmarkt en dorpsfeest. Ambiance is er in ieder geval , en ik mocht met mijn cameraatje de sfeer gaan proberen vast te leggen - de geur van gepofte kastanjes moeten jullie er maar bij dromen - mijn pentaxke neemt alleen geluid en beeld op !

Geïnspireerd ...

... door Roy Henry Vickers had Hilde het houten muurtje waarachter de filterpomp haar werk doet enkele jaren geleden opgefleurd met twee bultrug-walvissen.

En toen ze merkte wat zon en regen hadden gedaan om alles fletser te maken werden penselen en potjes lak bijeengescharreld, en kijk nu maar hoe mooi het weer terug geworden is !

Ook met vrienden...

... op stap blijkt het Pentaxke toch nog altijd weer nieuwe mogelijkheden te bieden. Zoals "Zelfportret met Rudy" uitproberen ...

Nog bewondering...

... mochten we opbrengen deze week in de Verdon voor de mannen die bezig waren ons duidelijk te maken wat het begrip "diepte" wel inhoudt. Kijk zelf maar, en word er niet duizelig bij ...












En nog bewondering voor de "cool" van de man die in foto drie de zekering van zijn maat ijzig kalm waarneemt !

En ook nog bewondering voor Hilde "van de Rudy" die de prentjes wel heeft bewaard die ik zelf had doen verdwijnen...

Bewondering ...

... is de term die past voor wat mijn jongere broer Ben - 61 ondertussen - gepresteerd heeft op de marathon van Eindhoven op zondag 11 oktober. Zijn eerste nota bene ! En dan ook nog om een heel goed doel te sponsoren, het Kinderkankerfonds met name. Op zijn eigen blog vind je de plaats waar je je bijdrage kan "placeren" ... www.benwilmarathonlopen.blogspot.com

En wat hij schrijft is ook zeer de moeite !

Gegroet !

Zouden er ...

... misschien kabouters in mijn tuin verblijven ? Het huisje dat er te vinden is doet zulks sterk vermoeden. Hopelijk komen ze wel eens helpen bij klussen als wassen, schoonmaken en de vaat doen. Ik ga alvast alles voor een paar dagen laten liggen, staan, vergeten !

Dan toch ...

... vandaag 1 oktober een zoontje bij Lijn en Koen - Maxime zal hij heten - een halve meter lang, donkere krulletjes, 3,625 kg , bijna ongerimpeld, nu al goed wakker. Wat hij wordt ? Met zo'n open oogjes ? Fotograaf natuurlijk !

Afwachten ...

... is wat we voor het ogenblik doen - kleinkind nummer vier is op komst. Het babytje kan snel arriveren, maar terwijl dit geschreven wordt is er nog geen melding !

Daarom even terug naar gisteren ; 's namiddags met twee ... apen ... als ik dat zo mag schrijven, en één lieve vriendin naar de enige echte Aantwaarpse Zoo getrokken. Beeld hierbij !

Indian Summer

... of 'L'été indien" of de nazomer, noem het seizoen zoals je wil, de tijd van de druiven is er nu echt ! Bij een bezoekje aan Barbeiranne deze week kreeg ik zowel witte als blauwe exemplaren mee ... maar veel blijven er nu al niet meer van over.

Santons...

heten we hier de uit klei gemaakte figuurtjes die zo stilaan weer in de aandacht komen - het einde van het jaar komt er heel stillekens aan, en die kleine mannetjes en vrouwtjes versieren de kerststalletjes thuis en in de kerk. Heelder dorpen worden opgebouwd rond de "stal" en allerlei min of meer bekende figuren worden uitgebeeld. Tegen het einde van het jaar toon ik wel eens meer beeldjes, maar dit vrouwtje dat we ontmoetten in Moustiers-Ste Marie mag nu al eens komen kijken!

Na Albert de Tweede...

... heeft een goeie vriend zich een yacht aangeschaft.


En hij die zich Aloysius Primus mag laten noemen kan vanzelfsprekend niet onderdoen voor een of andere niet eens verkozen vorst . Het vaartuig mag dan ook als hem passend, wat zeg ik , royaal en een Hoogvolprezen Blogger waardig beschreven worden.

Exclusief nu op Pijnpittennieuws de eerste beelden van de gelukkige Skipper en zijn Bootsmaat.

Indien iemand zich zou afvragen of de naam van het vaartuig zomaar gekozen is ? Nee toch, dat toeval zou al te groot zijn !

Een paar dagen geleden ...

... en op weg naar de Canyon du Verdon vonden we in Moustiers Sainte-Marie een mooie manier om het dorp nog wat attractiever te maken ...

Hier en daar, soms in het oog springend, soms een beetje verborgen, stonden sculpturen en beelden - niks opdringerigs, niks pretentieus, veelal gewoon mooi en aardig. Jullie krijgen er een korte impressie van.


p zi

Bakkertje in spe...

Met beste dank aan Kris en Stef ...

Een zaterdagse zondagwandeling ...

... naar La Sainte Baume getrokken , de Montagne Sainte Victoire in zicht gekregen, de intenties door middel van een kaars versterkt en opgestuurd en nadien naar beneden door een bos dat niet echt van hier is ...



P.S. Dat van een 'bos niet echt van hier" kan verklaard worden als lezertjes het echt willen weten ! 'k Zie wel uit naar reakties !

Making butter -

- flies gebeurt soms op de manier die je op de foto te zien krijgt ... deze twee zaten hun ding te doen op een stukje zonnewering lekker in de ochtendzon.






En wat er vandaag nog allemaal gehaald moet worden staat op de tweede !

Op weg met de maten ...

... op onze tweewielers, gemotoriseerde weliswaar ... richting Ardèche , zodat ook kan gezien worden dat ze niet alleen sprongen in het water van de Verdon kunnen maken ...

Splash ...

Dat mijn motor-maten kunnen " bochten pakken" zal niemand verwonderen - over hoe ze de weg vinden heb ik het een andere keer - maar hun sprong-prestaties mogen beslist gezien worden ...

Chenard-Walcker...

... is de naam van de vierwieler in volgende blog - en dat is ook de naam van de eerste auto van mijn pa zaliger ... zo vertelde hij lang geleden toch ! Dit exemplaar kwamen we tegen in Beaune, en bij toeval moest de "conducteur" toch een ritje maken zeker !

P.S. Let op het geknars bij schakelen ... allicht een te scherp afgestelde koppeling ...

Een dag op en in zee ...

... en als dat dan mag bij zonnig weer, kalm water, helaas niet echt veel wind ... maar wel in zeer goed gezelschap en aan boord van een houten tonijnvisser ... dan blijft zo'n dag nog voor heel lang in geheugen en hart hangen !

Aktie op "Les Aludes"...

... soulmates in volle aktiviteit ...






... wordt vervolgd !

Le Grand Canyon du Verdon

... is altijd weer een belevenis ... en waar steeds verrassingen te verwachten zijn

Ze waren op zoek

... en met zen allen naar wat hun zus had weten te verstoppen.

Wat ze vonden, dat moet het videootje duidelijk maken !




En wie kreeg er een chocolade-koekje ? Hij die nu bijna echt vier is !

Gastblogger aan het werk ...

... en zo heb ik weer wat bijgeleerd ! Geluid goed hoog zetten, voegde Tom er nog bij .

Zoon en kleinzoon

... samen in het water ... ook al waren ze er niet alletwee even gerust in ...

L'Atelier des Sentes

... hebben we vorige week ogen bezoeken in het dorp waar mijn vrienden Renée en Guy een villa hebben. Oorspronkelijk een wijnbouwerswoning van zeker twee eeuwen oud, werd het door een paar uiterst vriendelijke kunstenaars verbouwd tot atelier en woning.



De "Sentes" uit de naam staan voor paadjes of wegeltjes, en de twee eigenaars gaan mensen die hun weg op het kunstpad willen leren kennen een eind begeleiden.




Heel de woning, annex atelier en tentoonstellingsruimte, geeft een gevoel van ruimte en rust mee. Zowel Dominique, de beeldhouwer als Zaïra, de schilderes, zijn daaraan natuurlijk niet vreemd.




En dat we daar aanlandden op een namiddag dat er eigenlijk nog gewerkt werd aan inrichting en verbouwing was voor hen beiden geen punt. Bedankt !







Tot slot nog even een praktische verwijzing : Wie zich geroepen voelt voor kennismaking, stage van een paar dagen, weken of zelfs een heel jaar, hierbij het web-adres waar je meer te weten kan komen :

www.atelier-des-sentes.com


Beste groeten jullie allen die dit leest !

Les Hautes Corbières

... heet het stukje Corbières ten zuid-westen van Narbonne waar goeie vrienden Renée en Guy al sinds lang een stek hebben. En nu het er van gekomen was dat onze agenda's bleken overeen te komen kon ik hen daar gaan opzoeken. Dat er vooral gebabbeld en ... genoten werd van al wat de streek te bieden heeft , spreekt vanzelf. Een korte impressie van hoe het er bij hen uitziet volgt. Binnenkort foto's van de plek waar dit korte stukje video kon gemaakt worden... nog een paar dagen geduld voor een volgende verrassing !

Zomerimpressie bij de lavendelstruiken

Na het gedartel van Kai-Mook , nu het gefladder dat bij de zomer hoort ...

Op kraambezoek ...

... zijn we vorige week geweest - in de Zoo van 't Stad. En heel veel ogen waren gericht op ... Kai-Mook-ske. Die van ons ook, en het oogske van mijn Pentaxke ook al. Als schattig hier niet het woord is, waar zou het dan wel zijn ?

Shopping ...

... zal nu meer en meer moeten gebeuren in het winkeltje van Noa en Yentl. Ter gelegenheid van een -alreeds - vierde verjaardag kwam daar toch een goeie vriend van de familie met een wonderlijk cadeau aandraven. Kijk zelf maar, maak je keuze uit alle tentoongestelde waren, en let op bij de afrekening ... afhankelijk van de winkeljuffrouw kan de prijs vertienvoudigen ...








En wie wordt er vier ? Het kroontje maakt alles duidelijk !

Van toen Bourvil en de Funès ...

... de wegen in Frankrijk onveilig maakten waren er op de show van de Retr'Opel Club vandaag nog aardig wat getuigen. Voor de gelegenheid mooi opgepoetst stonden er een hele boel "Voitures d'Epoque " op het marktplein van Pijnpittendorp. De exemplaren die me het meest aan de Gendarme de Saint-Tropez en andere films uit die tijd deden denken heb ik voor jullie op een rijtje gezet. "Nostalgie, quand tu nous tiens ..."


















P.S. 1. Niet alle - menselijke - exemplaren dateerden uit die tijd, weliswaar...

2. De "Opels" hebben nooit echt mijn interesse gewekt, ook al stonden er heelwat - geen foto's ...

Nog een gevleugelde bezoeker ...

... deze keer zocht hij een plaatsje op de bloeiwijze van de aloës die dicht bij het zwembad staat mooi te zijn.



En hij, of zij liever, een libel is vrouwelijk hé, gaf me echt de kans om ze mooi te in beeld te krijgen. Enjoy, zegden ze in Canada, en waarschijnlijk nog wel.

Die vlinder met stippen...

... die ik al eens eerder getoond heb, heeft een vreemde naam - toevallig vond ik hem in een boek over "La Provence sauvage".

Het gestipte diertje heet namelijk " Zygaena rhadamantus" , zygène cendrée voor de Fransen en dat adjectief betekent zoveel als "asgrauw" - alsof ze de stippen op zijn vleugels niet gezien hebben !

Voor mij mag hij gerust "gestipt juweel" heten ...

Waar de gieren wonen...

... en waar de mensen langs de Verdon wandelen kunnen, heb ik een koppel akteurs gevonden om de tocht door de tunnels naar de Tours de Trescaïre te illustreren. Bedankt Carla en Luc !

Nogmaals de Verdon

Jullie kennen de Route des Crêtes tussen Cassis en La Ciotat van er zelf over te rijden, of van foto's die al wel op mijn blog gestaan hebben.

Gisteren hebben we er een andere gevonden. Een kilometer vóór La Palud op de rechteroever van de Verdon begint de D 22 , en die heet eveneens Route des Crêtes. De baan loopt over de bergkam hoog boven de rivier, zowat vijfentwintig kilometer bochten en uitkijkpunten.

Tegenover de Tours de Trescaïre , gekend als nestelplaats van de vale gieren, liggen er zo verscheidene "belvédères", en daar kwamen gezegde vliegkunstenaars ons gisteren tonen wat ze zoal kunnen. Ik ben er nog altijd wat overhoop van. Het stukje video hierbij , met mijn klein Pentaxke gemaakt, geeft er een flauw vermoeden van. Ik moet zeker terug daarheen, met beter materiaal, maar ben nu al zéér blij met wat ik heb mogen meemaken !

Na de zondagse bui ...

... kon er toch nog een "toerke van de heuvel" gemaakt worden, en nu het maandag is, is het tijd om enkele prentjes van ontmoetingen te tonen .

De BdS...

... kennen velen onder jullie ondertussen om er op het terras een of andere versnapering, drankje of drankjes, grillade of salade te hebben mogen consumeren, in de buurt van de niet steeds klaterende fontein maar altijd in goed gezelschap.

Wat blijkt nu ? De Bar des Sports heeft sinds kort een eigen web-adres , en dus nodig ik alle lezeressen en lezers uit om eens een surftocht hierheen te ondernemen.

Adres ? www.brasserie-bardessports.com

Opgelet - als je te lang kijkt, ga je watertanden ...

Na de westenwind ...

... van vorige nacht en vanmorgen is de hemel helemaal schoongeveegd, de maansikkel klein maar fijn en de sterren echte lichtpuntjes ... helaas heeft de camera wel enkele seconden nodig voor die maansikkel, die wordt dan een beetje wazig en bijna een bol , mar toch blijf ik denken dat dit wel een prentje en een blog-met-groet waard is !

In de rozenhoek...

staan er behalve de gekweekte geurige rode rozen, ook wilde, maar al even welriekende hondsroosjes - de laatste bloeien niet erg lang, daarom stuur ik ze nu door naar jullie. En de geur moeten jullie er maar bij dromen ...

De ruïne - 2 -

Aangespoord door aandachtige volgers heb ik geprobeerd wat meer te weten te komen over de overblijfselen van wat ooit een groot bouwwerk moet geweest zijn, en voorlopig zullen jullie het met schaarse gegevens moeten doen .

Het gaat om wat er overblijft van een kasteel uit de dertiende eeuw, gelegen op de plaats die nog steeds Blanquefort heet, en wat er overblijft zijn stukken "courtine" ofte verdedigingsmuur tussen torens , en een stuk van de "donjon" bij ons meestentoren geheten als mijn geheugen me niet in de steek laat.

Volgens de site van Besse-sur-Issole ( de ruîne behoort tot die gemeente ) zou hier ooit een dame Blandine geboren zijn, leerlinge van een troubadour uit de Provence, Geoffroy du Luc.

Wanneer , en als, ik nog meer informatie vinden kan, dan komt die wel in een volgend blogje terecht. Nu is het ongeveer tijd voor een plonsje in het water !

De ruïne

... die je zien kan wanneer je van Les Aludes naar Flassans rijdt intrigeerde me al een hele tijd ... eigenlijk sinds er een jaar geleden serieus "gedébroussailleerd" werd, en je ze eindelijk kon zien ...





... en toen ik daarstraks naar boven reed met 'Little Red Honda" en aan de overkant van de baan Blanquefort zag liggen, was ik er bijna ...





... want langs de Chapelle Ste Agathe geraakte ik er niet, dus moest ik wat verder een pad proberen te vinden om bij de Middeleeuwse stenen te geraken ...





... stenen die daar nog staan als stille getuigen van wat ooit een plaats van rijkdom en macht moet geweest zijn. Die tijden zijn lang voorbij ...