Behalve ...

... van die mooie bootjes met vele kleuren kwamen we ook andere bezoekers tegen in Saint-Tropez. Welke ? Geluid aan en naar de video-link kijken !




Tot nog eens, met de groeten voor Bruno !

Nog eens Saint-Tropez

... en nog eens "Les Voiles Latines" . De klassieke mediterrane zeilbootjes komen elk jaar voor een paar dagen naar St-Trop en dan kan ik het niet laten van te gaan kijken. En een paar foto's te maken natuurlijk. Kan ik ze nog meedelen ook. Vandaar deze portretten, vooreerst van de ouderdomsdeken van deze editie - bijna honderd jaar oud, en in Saint Tropez gebouwd. En nog steeds erg koket ...




Op foto twee een deeltje van de vloot - met franse, italiaanse, tunesische en kroatische deelnemers is er uiteraard veel kleur - en alles weergeven zou wel wat te ver leiden, maar met deze verzameling krijg je toch een vrij goed idee van de diversiteit van vormen en groottes.




En wie dacht dat alleen oude zeerotten zich op deze dingen thuis voelen, een foto van de waarschijnlijk jongste mededingers naar een trofee, scheepsmaten uit Italië van een of ander Instituto Maritimo - het zou nog wel eens van Genoa kunnen geweest zijn - volgend jaar maak ik een foto van hun T-shirt ...

Wij weg met de Mtb...

Wij dat zijn mijn zus, Lieve, haar vriendin Maria en ik hoor er natuurlijk ook bij. Fietsen op de "remorque", en wij met de mountainbikes naar de Plaine des Maures, bekend van vroegere blogs. Het was eigenlijk de eerste keer voor mij in de maand mei, de winterbegroeiing had ik al gezien, de vroege lente ook - het Bois de Rouquan ligt er dicht bij - de zomer ook al, en wat zouden we nu krijgen ?




Serapias cordigera ,zo heet ze in het latijn, familie van de s. neglecta van een paar weken terug, en we hebben er tientallen gevonden - zoals we honderden vlinder-lavendelstruiken langs de weg gezien hebben. Of we nog terug gaan? Zeker weten, al was het maar omdat er ook prachtige jeneverbesstruiken aan het Lac des Escarcets te vinden zijn. Niet altijd zitten er toeristen onder, deze keer wel en ons Lieve wou er absoluut een soeveniertje van, wat uiteraard werd toegestaan ...

Over geld ...

... heb ik het nog niet dikwijls gehad, denk ik.

Maar nu even wel - de Profclubs Voetbal hebben het aanbod van de tevee-zenders, 44 miljoen euro, te laag bevonden.
Zouden de "aanbieders" deze centen dan maar niet beter voor een hoop andere doelen gaan gebruiken ? De Voetbalclubs en hun meestal "dikke" vertegenwoordigers zullen dan wel inbinden en wij krijgen veel leukere en veel sportievere dingen te zien ...

Kleurenblind ?

Da's een vraag die me weleens wordt gesteld. En ik dan maar uitleggen wat dat voor mij is, de kleuren zien, ze een verkeerde naam geven, en ze soms niet opmerken omdat sommigen van hen verdwijnen in de overvloed van anderen - oranje bloemen temidden van heel veel groene bladeren bijvoorbeeld.

Maar blind ? Nee hoor, kijk zelf maar naar de portretjes van de wilde bloemen die de tuin nu sieren.

Beschaamd ...

... om mijn stommiteit moet ik jullie melden dat er voorlopig slechts een - één ! - foto van de driedaagse motortocht waarnaar ik zo uitkeek op mijn blog te zien zal zijn. En waarom dan ? Omdat deze jongen zowat alles ingepakt had wat onderweg nodig zou kunnen zijn, met uitzondering van het oplaadapparaatje voor de accu's van mijn fototoestel. Accu's die dan ook alletwee nog zo goed als leeg meegenomen waren... Shame on me , zouden ze in het engels zeggen.

Wanneer de foto's van de andere "expeditie-leden" hier zullen geraakt zijn, dan krijgen jullie ze uiteraard te zien. Voor het ogenblik dus vooral tekst.

Woensdag liep mijn tocht van Pijnpittendorp naar Mende, hoofdstad van het departement Lozère, het minst bevolkte van heel Frankrijk. Zowat 320 kilometer, via Aix-en-Provence naar Beaucaire om de Rhône over te steken, en dan verder naar Alès , Florac en de Col de Montmirat tot in hogergenoemd Mende. Daar waren ondertussen de drie companen, Bruno, Pascal en Thierry ook aangekomen, na een tweedaagse tocht per motor vanuit Belgaland. Over avondeten en slaapgelegenheid niks speciaals te melden, alles okee op hier en daar enig gesnurk na, iets waar ik verder niet wil over uitweiden ...

Donderdag verlaten we Mende om de tocht van de Gorges du Tarn aan te vangen, via een schitterende weg die voert van hoog op de Causse de Sauveterre naar Sainte Enimie dat beneden bij de Tarn ligt. Een Causse is een hoogplateau, hier in de Cévennes doorsneden door diepe kloven waarin de rivieren stromen. En dan rijden we een stuk langs de rivier, en een stuk terug naar de Causse, naar het Point Sublime, en weer een stuk naar beneden naar Le Rozier ... tijd voor een middaghapje vooraleer naar de Causse Méjean te rijden, bekend om zijn schapen, zijn schapenmelk waar ze Roquefort van maken en zijn José Bové . Over de Causse Méjean verder naar de enorme Viaduc de Millau - waarna de uiteindelijke bestemming Le Vigan werd, een stuk oostwaarts want de idee was om vandaag , vrijdag, de Mont Ventoux te be- ... wat moet ik schrijven? -rijden-klimmen-stijgen ... ?

Nu bleek het weer vanmorgen echt niet mee te zitten, misschien dan maar wat meer zuidelijk? Nîmes zou het worden , en de arena, ooit door de Romeinen gebouwd, en beter weer ... dachten we. De eerste twee klopten, maar het weer ... nat was het! Echt veel echte dikke druppels die echt met heel velen uit de hemel gevallen kwamen - alleman min of meer nat, maar ... rijden moesten we op een of andere manier toch. De stad verlaten, de baan op, de hemel klaart op en tegen dat Avignon in het zicht ligt zijn we relatief droog en alweer zo optmistisch gestemd dat er voor het middageten gekozen wordt voor een terraske ! En dat we dan ook nog echte aïoli te eten kregen kon niet zuiderser. Voor het recept, zie onderaan. Middageten verorberd , en terug onderweg - maar even slechts nog met vier, want er was heel vies weer voorspeld hier in de Var voor morgen (straks eigenlijk). En omwille van die slechte meteo besloot ik niet mee naar de Ventoux te trekken, nog meer noordelijk, maar vandaag huiswaarts te rijden. Op de Ventoux geraak ik wel eens bij mooi weer, en wat het morgen wordt zien we morgen wel.

Och ja ... de accu's van het fototoestel zijn ondertussen weer bijgeladen ! En het trio is de Ventoux opgereden in koude en regen - ik hoop voor hen dat het morgen meevalt, overmorgen worden ze weer thuis verwacht daar in het noorden...







P.S. Aïoli is een gerecht van "morue" ofte gezouten gedroogde kabeljauw, wulken, eventueel mossels, allemaal gekookt en opgediend met gestoomde groenten, boontjes, kikkererwten, wortelen, een aardappel, bloemkool en daarbij een "tian" of schaal met "de saus" - een soort mayonnaise gemaakt met olijfolie en heel wat look - vandaar de naam van de saus en van het gerecht ! Lekkerrrrr ...

Gepakt ...

... en gewassen staat mijn Yammeke klaar voor de tocht - morgen vertrek ik, naar het westen,de Rhône over. De Gorges du Tarn zouden moeten kunnen bereikt worden (vijf werkwoorden bij elkaar, dat lukt me niet dikwijls !).

Daarheen zijn de "mannen van op het dak" vanmorgen vertrokken. Voor wie heel nieuwsgierig is, ze zijn te vinden op mijn blog van oktober 2007, en binnenkort op de foto's die we hopen te maken ergens op een mooi plekje van de Tarn.

Op wandel...

... naar het haventje van Niel op het schiereiland van Giens ben ik al wel eens geweest, maar ik neem er graag bezoekers mee heen. En als de Middellandse Zee ook nog eens voor een andere kleur dan het "gewone" azuurblauw zorgt, dan moet de camera al gauw uitgehaald worden om lezers mee te laten genieten.

Morgen komt er wellicht een prentje van mijn gewassen Yammeke want overmorgen staat er een meerdaagse motortocht op mijn programma. Waarschijnlijk zal het dan wel een paar dagen zonder Pijnpittennieuws worden, maar met het goeie weer in het Noorden zal dat wel meevallen zeker ?

Na de bui ...

... van gisterennacht wou ik nog voor het ontbijt even de tuin in - die ligt er dan helemaal fris bij, en het licht is dan nog niet te hard. En als zelfs Vincent zich liet inspireren door ... je raad het niet , wat let mij dan nog ?








Wat doet die derde foto hier , vraag je jezelf zeker af. Ga eens kijken op de blog van Marco Polo, dan weet je wel waarvoor die twee dienen.

1 Mei in Pijnpittendorp

Dat is traditioneel een dagje Vide-Grenier en Brocante, maar daar er geen pluviometer te bekennen was op die hele bedoening heb ik er niks gekocht ...

De camera was wel mee, en gezien het prachtige weer was het fotograferen best wel leuk. De klokkentoren van de collegiale hadden jullie nog te goed, vandaar prent één.




In de buurt van de kerk ligt "le boulodrome", en ter ere van onze vorige burgemeester, vorig jaar overleden, werd er een grote wedstrijd "jeu provençal" op touw gezet.




Deze sport die ooit aan de basis van "la pétanque" lag laat de spelers toe van enkele stappen te zetten vooraleer "la boule" naar "le but" ofte "le cochonnet" te lanceren, tenzij het de bedoeling is van een tegenstrever een loer te draaien en zijn "boule" weg te katapulteren. Er wordt ook op grotere afstand dan bij het petanque-spel gespeeld, maar de commentaren zijn meestal al even pittoresk...



En vrij dikwijls zie je erg elegante bewegingen bij "le jeu provençal" wat ook anders is dan bij petanque ... Zelfs onze huidige burgemeester is hier mooi bezig !





Met een zonnige groet voor alleman sluit ik voor vandaag af, er moet brood gehaald worden ... Smakelijk dus ook nog !