Wat nog meer...

... is er te zien in Vancouver, behalve recente gebouwen want deze stad is echt nog niet oud, schepen, bergen, mensen uiteraard, bruggen en wegen, stranden en sportvelden ?


Soms , tegen de avond , en als er geen wolken te zien zijn, kleurt de ondergedoken zon de horizon en de zee en schuiven de boten traagskes voorbij ...


En dan rijd je de volgende dag voorbij alles uit de eerste alinea om naar British Columbia University het Museum voor Mensenkunde te gaan opzoeken. Je wordt er opgewacht door een opmerkelijk beeld, symbool voor verwelkoming en gastvrijheid, met aan zijn voeten in een zonnecirkel twee open handen die " welkom ' betekenen.


Eens binnen in het museum blijf je geboeid en verrast rondkijken en foto`s maken, waarvan er hier slechts een paar : eentje van een plaat waardoor je binnen kan kijken in een van de grote houten huizen die de eerste bewoners van het land bouwden, en eentje van een van de tientallen bewaarde maskers die werden gedragen bij feesten, potlachs genaamd, en die slechts bij uitzonderlijk belangrijke gebeurtenissen werden gebruikt bij verhalende dansen. Op die wijze werden mythes en legenden, maar ook dorps- en familiegeschiedenis aan volgende generaties doorgegeven.



Meer daarover wellicht in een volgende blog. Ik ga wat inpakken, straks de ferry op naar Vancouver Eiland voor een weekje rondtrekken daar. "See you" zeggen ze hier nogal eens !