Noordwaarts

Naar het noorden van de Var ging het vandaag, langs Le Luc naar Le Muy vooreerst, dat is bekend gebied en daar maken we niet veel woorden aan vuil. Van le Muy ging het via de Gorges de Pennafort naar Callas. Echt hoog zijn we nog niet, amper hoger dan waar ik woon. Maar het landschap is al helemaal anders geworden.





Na Callas stijgen we stilaan hoger, we rijden door Bargemon , laten het liggen en klimmen naar een goeie 900 meter tot op de Col du Bel Homme - een plekje om een zelfportret te maken dacht ik zo ... van achteren gezien kon het nog juist - daar helemaal beneden in de vlakte ligt genoemd Bargemon.




Door het militaire gebied van Canjuers bracht mijne Yam me naar Castellane via een stukje Route Napoléon. Bij aankomst was het middag, dus tijd voor een hapje, en tijd voor gezegde Yam om wat te verbroederen met Honda's en KTM's en Suzuki's want het leek wel of een groot deel van al wat op een motor rijdt in de Var, de Alpes de Haute Provence, de Alpes Maritimes en de Bouches du Rhône er rendez-vous had. We hebben richting Verdon nogal een keer onze linkerhand moeten opsteken !



Richting Verdon dus, en een korte pauze bij de Couloir Samson, waar ik ooit nog een winterwandeling maakte - wie mijn blog al langer volgt , herinnert sich misschien nog wel de enorme ijspinnen die toen aan de rots hingen - dat moet begin 2006 geweest zijn , nog wel te vinden op het blogarchief... Maar vandaag was het heel wat minder koud, en mooi zonnig , vandaar dus ... geen ijspinnen in de Couloir Samson , maar lente-groen.





Via Moustiers naar Aups, van Aups naar Carcės en van Carcės naar huis - zowat driehonderd kilometer op de teller, echt niet moe en een prachtige dag gehad. Er rest me nog jullie allen de beste groeten uit de Var te sturen.