Alweer Bois de Rouquan

Vanmorgen had ik een boodschap te doen in de buurt van La Croix-Valmer en de terugweg liep niet zo heel ver van genoemd bos. Ook mijn camera was meegereisd, je weet maar nooit , en een beetje "omweg" daarvoor draaien mijn Yammeke en ik onze hand niet om. Dus, terug naar huis via het Bois de Rouquan, want ik wou de wilde tulpjes opzoeken die ik al wel opgemerkt had. Maar toen stonden ze nog niet volledig open.

Dus een kort wandelingetje, rots op en rots af, en daar bewoog iets - dat kon toch geen tulp of iris zijn - en zelf dan maar stilstaan tot we Messire Tortue, de landschildpad van Hermann, goed in beeld kregen.



En de Tulipa australis dan ? Ach, zeg maar liever zuidelijk "tulp-je", want heel groot is het niet, maar het geeft bijna evenveel licht als de zon ...




Waarvoor het Bois de Rouquan nog meer bekend is , dat is voor het bloempje op de laatste foto. Een wilde orchidee typisch voor dat landschap van "mares temporaires" ofte " tijdelijke plassen " - als het voldoende regent blijven ze enige tijd gevuld met water maar verliezen dit stilaan omwille van de warmte.



Haar naam ? Serapias neglecta , ook al vind ik ze helemaal niet om te verwaarlozen !