We volgden de Tarn soms langs de oever, en soms reden we het plateau op om, zoals Bruno dat uitdrukt "nog wat bochten te pakken", boven te stoppen en dan van het uitzicht te genieten.
Niet alleen hadden we zicht op de rivier of de stadjes, hier vanop het Point Sublime, goed 860 meter hoog, kregen we ook de vale gieren in het oog, zeilend hoog boven de Causse Méjean.
Niet alleen met vrienden rijden, stoppen en kijken maakten de tocht onvergetelijk, enkele momenten van gastronomisch plezier speelden hierin ook een rol. De aïoli op foto vier moge daar enig idee van geven - voor het recept : zie Webchef ...
Niet elke keer was het van die kwaliteit, maar gewoon een stukje baguette, wat kaas of rillette smaken ook onderweg !
Vindt iemand het nu nog vreemd dat ik graag , heel graag terug wil ?
4 comments:
zekerlijk kunnen wij begrijpen dat ge graag terug wilt. wacht maar niet te lang zodat het weer volop genieten wordt van de prachtige beelden....
Ik wist dat ik iets ging missen hé! Ne mens kan niet alles doen spijtig genoeg, natuurlijk weet ik dat ik nog vele jaren te goed heb op de moto nu ik weet dat je op je 67j nog vlotjes mee kan.
Dear Pjottr,
dit ziet er, vanuit Amsterdam, inderdaad een schitterende ervaring uit. Kan je mij ondertussen uitleggen wat er met je identiteit is gebeurd?? De commentator van hierboven staat ook bij de comments op mijn laatste publicatie, hoewel ik op de achtergrond en tussen de lijnen evenwel jouw ideeengoed ontwaar...
Help mij uit m'n dromen!!!
Middelerwijl is het de commentator van helemaal bovenaan geworden, waar ik in de vorige reactie op doelde !
Post a Comment