Na Kelowna

... het beloofde stukske over eten, zoals gevraagd door Signor Spaghetti, aka Guy W.
En geloof het of niet, dit begint bij ... drinken !

Waar of wanneer , op elk uur van de dag, en dikwijls ook nog ergens op een onmogelijk uur van de nacht zie je Canadezen van allerlei pluimage (hier lopen er nogal wat van Aziatische oorsprong rond, Chinezen, Japanners, Philippijners, Indiazen en Pakistarianen want velen onder hen zijn niet helemaal "raszuiver" meer - vergeef me het rare woord , ik vind er zo gauw geen beter) ja, hoe nu zie ik al in tekstballonnetjes boven jullie vragende blikken verschijnen.

Met een soortement combinatie van een heel grote koffiekop en een thermosfleske, of met een enorme kartonnen beker waarop een deksel met een klein gaatje erin , en voornoemde vloeistofhouders gevuld met koffie. En wat voor koffie ! Vrij juist van kleur, maar zonder enige zweem van aroma ... de bonen worden vermoedelijk lichtbruin gebrand en grof tot zeer grof gemalen, afijn , iedereen heeft al gesnapt dat je hier niet zo maar ergens een goei espressootje of 'un petit cafe' moet verwachten! Voor wie op cafe een accent wil, die zal er zelf voor moeten zorgen, ook die dingen zitten niet dadelijk onder handbereik !

En nu naar "da food" of "la bouffe" of "le tchop" (zo heetten ze dat in Congo in vroegere tijden toch). Laat me jullie die aan BC bezoeken alvast geruststellen : ze,we,laat ons zeggen wie er even op let kan hier heel goed, lekker, gezond,vers, gevarieerd eten. En wat erg leuk is : er wodt vrolijk gecombineerd tussen de eetstijlen van voornoemde volkeren, plus nog een paar meer, want over Griekenlanders en Italisten heb ik het nog niet gehad. Ook al wonen hier ook nogal wat Duitsmannen en hier en daar een Viking ( Even is zelfs trots op die naam ! ) hun bijdrage tot het culinaire beperkt zich voornamelijk tot het hebben ingevoerd van bierglazen met inhoudsmaten gaande tot twee liter.

Voor wie graag weet wat er hier echt speciaal is , zeg maar half nationaal gerecht : "fish and chips" van verse heilbot en vers gesneden frietjes . Zalm in vele uitvoeringen, krabben met poten van dertig centimeter, gegrilde steaks op de barbecue, home-made pies en uiteindelijk is de wijn die om en rond Kelowna gemaakt wordt nog niet van de slechtste - ook al is wijn hier wel een stuk duurder dan in Europa, zelfs de inlandse. De trip naar Kelowna - zo ongeveer driehonderzestig kilometer hier vandaan - heeft me een goed idee van afstanden hier gegeven : op de kaart lijkt het niks, en je rijdt en je rijdt (mag dat met een "t" Aloysius, of moet dat eiegenlijk ?) en je blijft rijden tot je plots de bergen uit, en de prairie in bent. Van prairie gesproken : midden tussen Van en Kelowna ligt er een decor voor hedendaagse cowboy -en - girls , genaamd Merrit (Capital of Canadian Country Music), gesierd met rechte straten, heeeeeeeel grote trucks, dronken Indianen, stoere knapen op high-heeled boots, restaurants waar je "chinees smorgasbord" kan gaan eten en waar de koffie nog minder dan minder is. Eenmaal Merriut aangedaan wil je er zelfs niet meer gaan benzine bijvullen ...

In Kelowna , dat aan een lang meer ligt, en heel erg geliefd is bij gepensioneerde Canadezen wegens het zonnige klimaat en de skigebieden vlakbij, kreeg ik de gelegenheid van een "salmon-run" mee te maken - de zalmen komen er voor het nageslacht zorgen, en gaan dan meestal dood wegens uitputting na hun lange reis en de vele watervallen die ze moeten overwinnen, mitsgaders (zo zou "De Schoolmeester", een bewonderenswaardig beoefenaar van de rijmelarij uit de negentiende eeuw het ook hebben uitgedrukt) mitsgaders dus het gevaar dat beren en adelaars ook nog eens uitmaken, want die knapen lusten niet een maar een hele boel zalmen !

Zo, dit was het na een enigszins mindere dag : ik heb een waske 'geslagen', ben naar de Universiteit gescooterd om er te ontdekken dat het Museum voor Anthropologie op maandag gesloten is - had ik dat maar geweten ! Ik zal dan maar de benzinetank terug vullen en morgen opnieuw eropaf ( 1 woord, 2 of 3 ?)want ik wil heel graag de werken van Bill Reid en andere first nations-kunstenaars gaan bezichtigen. Op hoop van zegen dus maar!