Na bangelijke dagen in Tofino en Ucluelet (check their websites ) terug bij Even thuis in Vancouver. Straks naar Kelowna, BC's wijngebied (curieus natuurlijk) voor twee nachten en dagen.
Eerst avonturen in voornoemde plaatsen - foto's zal ik op de spot zetten als ik volgende week terug thuis ben , misschien kan zelfs een videooke. Tofino is bijna magisch-mooi als het goed weer is - en dat was het : zonnig, niet te fris, volop licht en kleur ... Overal verwijzingen naar aktiviteiten als zalmvissen, whale-watching, golfsurfen, hikes op de stranden en in de bossen, fietstochten en kayakvaren, op zee zowel als in de baaien en tussen de eilanden. Ik moet er zeker nog terug heen !
De rit van Nanaimo waar de ferry aankwam naar Tofino bleek langer te duren dan voorspeld - er waren wegenwerken aan de gang, en de weg is kronkelig, en die amerikaanse auto's met hun stomme automatische versnellingsbakken zijn zo log dat je sowieso al amper voelt wat dat machien doet ...
Goeie B&B gevonden - landlady from New-Zealand, surfster, vond Tofino het einde want je kan er heel het jaar door goeie spots vinden, er wonen geen haaien en alleen de zeeotters zouden eens een beet naar je kunnen doen als je ze ambeteert. Die beesten wonen daar al langer dan mensen , dus ...
's Anderendaags twee wandelingen, een op Meares Island "Big Tree Hike" langs een boardwalk midden in het Noordelijke Regenwoud - 4,5 meter water per jaar ... - met als oudste wezen daar een boom die vijftienhonderd jaar oud is - met acht man eromheen , hand in hand, heb je zo ongeveer zijn omtrek ... En zo staan er daar tientallen. Na de middag (fish and chips) langs het strand met de Pacic vlakbij, heel vreedzaam , anders dan in de winter en lente>
Eergisteren naar Ucluelet voor een trip per zodiac naar de Broken Group islands, zeehonden tot in het haventje, na een kleine twintig minuten de eerste wolk van een grijze walvis boven het water - als het beest uitademt kan je dat van ver merken - en dan het spektakel van een lange grijs-gevlekte rug en staart die door het water glijdt - er is geen beter woord dan glijdt voor het bewegen van die dieren.
Verder naar zeeleeuwen-verblijf, die hebben blijkbaar allemaal een soort van klaxon om te converseren, en dan opnieuw walvissen, bultruggen deze keer - hebben een soort kleine vin op hun rug - eerst een paar op een goeie honderd tot honderdvijftig meter
die regelmatig boven kwamen- en dan een moeder met haar jong die aan het vissen jagen waren, samen, wat de skipper-gids nog nooit had meegemaakt - en die waren zo aardig van zich op minder dan vijfentwintig meter te tonen... Foto's ? Ruggen maar geen koppen of staarten - die zaten onderwater wanneer ik op het knopke drukte ...
Mijn reis kon al niet kapot, maar dit meemaken ...
Gisteren eens gaan kijken in de galerijtjes in Tofino, een boek van Roy Henry Vickers gekocht - opzoeken via Google - en dan terug naar Nanaimo via Cathedral Grove, een reservaat waar de hoogste Douglas-den vijfentachtig meter hoog is, en waar er op een paar vierkante meter wel vier tot vijf naast elkaar staan. Wie zei er daar "ongelooflijk" ?
En seffens met Even naar Kelowna, maar dat vertel ik volgende keer !
Take care, all of you !
Friday, September 23, 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
damn'd pjottr,
da's gene kak hé joeng !!! zo'n reis moet meer dan de moeite zijn. ik had canada al "halvelings ergens ooit eens" als toekomstig reisdoel gepland, maar dit stemt mij toch tot nadenken en misschien zelfs wat direkter plannen !!! ik ga dit weekend zeker al op 't net zoeken naar die spots... en jou wens ik nog veel mooie momenten ginder !!!
take care & enjoy
marco polo
Ciao Peter
Come va? Tutto a posto?
't Is daar blijkbaar magnifico bello, ...maar wat ik mij afvraag, hoe is the food daar? Is de madre cucina al tot daar doorgedrongen of hebben die houthakkers daar hun eigen interpretatie van lekker eten, Tell me.
Met ons hier alles OK, veel werk en weeral een volgende reis aan 't plannen.
Keep up the good spirit!
Guido en Ingrita
Next blog about food per il signore spagghetti .
Post a Comment