Eénenvijftig ...

... stelt niet mijn zoveelste blogje voor - de eerste foto die erbij hoort legt wel meer uit. Dat het mooi weer was vanmiddag ondermeer. En daarom werden de stapschoenen weer maar eens aangetrokken - ze hebben het nodig van ingelopen te worden : de linker (zie foto) kraakt - of piept - nog steeds , en de rechter (zie andere foto) begint zich ook te laten horen - enfin ik stap in stereo.

Dit alles een resultaat van de "51" op het terras van de "Bar des Sports" ... als je daar gezeten hebt voel je je verplicht van wat aan die "sports" te gaan doen, en die schoenen moeten nodig ingestapt worden, of ik krijg ze niet aan mijn voeten aangepast tegen de tijd dat ik ze veel gebruiken ga - de lente is er nog niet, maar ik denk er al regelmatig aan - dat is namelijk de gekozen periode om de tocht naar Compostella te beginnen. Meer daarover later, als het allemaal wat concreter wordt.
En het was mooi weer, en het bleef mooi, ook toen ik de wandeling rond de heuvel hierover Les Aludes begon , en plots gezelschap kreeg - een wandelmakker die geen schoenen nodig bleek te hebben, maar gezelschap op prijs stelde - beleefd, rustig, sportief, blond, niet opdringerig , en waarschijnlijk heet hij "Canelle", maar het zou ook "Rony" kunnen zijn - er zijn een paar buren die hun hond wellicht een hele namiddag gemist hebben. Denk nu niet dat ik het beestje gelokt heb - ergens onderweg kwam hij op me af en was duidelijk niet van plan me het eerste uur alleen te laten !



En het laatste prentje toont een namiddagzicht op de heuvels aan de andere kant van de vallei , met beneden in de vlakte nog een stukje van het dorp hier, en de beroemde wijngaard van Rimauresq - ook daarover heb ik het later nog wel eens.

Inmiddels een gezellige verderzetting van alle leuke aktiviteiten gewenst aan jullie allen, en tot ... de volgende keer.